دلیریوم یک اختلال جدی در توانایی های ذهنی است که منجر به آشفتگی تفکر و کاهش آگاهی از محیط می شود. شروع هذیان معمولا سریع است در عرض چند ساعت یا چند روز. هذیان اغلب می تواند در یک یا چند عامل موثر، مانند یک بیماری شدید یا مزمن، تغییرات در تعادل متابولیک (مانند سدیم کم)، دارو، عفونت، جراحی، یا مسمومیت با الکل یا مواد مخدر یا ترک شود.
از آن جایی که علائم هذیان و زوال عقل ممکن است مشابه باشند، نظر یکی از اعضای خانواده یا مراقب ممکن است برای پزشک مهم باشد تا تشخیص دقیق بدهد.
فهرست مطالب
علائم دلیریوم
علائم و نشانه های هذیان معمولا طی چند ساعت یا چند روز شروع می شود. آن ها اغلب در طول روز در نوسان هستند و ممکن است دوره هایی بدون علامت وجود داشته باشد. علائم در طول شب که هوا تاریک است و همه چیز کم تر آشنا به نظر می رسند بد تر می شوند. علائم و نشانه های اولیه شامل موارد زیر است:
- ناتوانی در تمرکز بر یک موضوع یا تغییر موضوع
- گیر افتادن در یک ایده به جای پاسخ دادن به سوالات یا مکالمه
- به راحتی توسط موارد بی اهمیت حواس پرت شدن
- گوشه گیر بودن، با فعالیت کم یا بدون واکنش
- مهارت های تفکر ضعیف (اختلال شناختی)
این ممکن است به صورت زیر ظاهر شود:
- حافظه ضعیف، به ویژه حوادث اخیر
- سرگردانی، برای مثال، ندانستن کجا هستید یا کی هستید
- مشکل در صحبت کردن یا یادآوری کلمات
- سخنان بیهوده یا مزخرف
- مشکل در درک گفتار
- مشکل در خواندن یا نوشتن
- تغییر رفتار
این ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دیدن مواردی که وجود ندارند (توهم)
- بی قراری یا رفتار جنگی
- ناله کردن یا ایجاد صدا های دیگر
- ساکت بودن و گوشه گیری به ویژه در افراد مسن
- کندی حرکت یا بی حالی
- عادات خواب آشفته
- معکوس کردن چرخه خواب و بیداری شب و روز
- اختلالات عاطفی
این ها ممکن است به صورت زیر ظاهر شوند:
- اضطراب، ترس یا پارانویا
- افسردگی
- تحریک پذیری یا عصبانیت
- احساس سرخوشی (خوشحالی)
- بی تفاوتی
- تغییرات خلقی سریع و غیرقابل پیش بینی
انواع هذیان یا دلیریوم
سه نوع هذیان را شناسایی شده:
بیشتر بخوانید:
اضطراب رانندگی چیست؟
- هذیان بیش فعال: احتمالا به راحتی قابل تشخیص است، این ممکن است شامل بی قراری، تغییرات سریع خلقی یا توهم باشد.
- هذیان کم فعال: این ممکن است شامل کم تحرکی یا کاهش فعالیت حرکتی، کندی، خواب آلودگی غیرعادی یا به نظر می رسد در گیجی باشد.
- هذیان مختلط: این شامل علائم و نشانه های بیش فعال و کم فعال است. فرد ممکن است به سرعت از حالت های بیش فعال به کم فعال تغییر مسیر دهد.
دلیریوم و زوال عقل چیست؟
تشخیص زوال عقل و هذیان ممکن است دشوار باشد و فرد ممکن است هر دو را داشته باشد. در واقع، هذیان اغلب در افراد مبتلا به زوال عقل رخ می دهد؛ اما داشتن دوره های هذیان همیشه به این معنی نیست که فرد دچار زوال عقل است. بنابراین ارزیابی زوال عقل نباید در طول یک دوره هذیان انجام شود زیرا نتایج ممکن است گمراه کننده باشد.
زوال عقل کاهش تدریجی حافظه و سایر مهارت های تفکر به دلیل اختلال عملکرد و از بین رفتن تدریجی سلول های مغز است. شایع ترین علت زوال عقل، بیماری آلزایمر است. برخی از تفاوت های بین علائم هذیان و زوال عقل عبارتند از:
- شروع هذیان در مدت کوتاهی رخ می دهد، در حالی که زوال عقل معمولا با علائم نسبتا جزئی شروع می شود که به تدریج در طول زمان بد تر می شود.
- توانایی متمرکز ماندن یا حفظ توجه با هذیان به طور قابل توجهی مختل می شود. فردی که در مراحل اولیه زوال عقل است به طور کلی هوشیار باقی می ماند.
- ظهور علائم هذیان می تواند به طور قابل توجهی و مکرر در طول روز در نوسان باشد. در حالی که افراد مبتلا به زوال عقل ساعات بهتر و بد تری از روز دارند، حافظه و مهارت های تفکر آن ها در طول روز در سطح نسبتا ثابتی باقی می ماند.
علل دلیریوم چیست؟
هذیان زمانی رخ می دهد که ارسال و دریافت طبیعی سیگنال ها در مغز مختل شود. این اختلال به احتمال زیاد ناشی از ترکیبی از عواملی است که مغز را آسیب پذیر می کند و باعث ایجاد اختلال در فعالیت مغز می شود. دلیریوم ممکن است یک علت واحد یا بیش از یک علت داشته باشد، مانند ترکیبی از یک وضعیت پزشکی و سمیت دارویی. گاهی اوقات هیچ علتی قابل شناسایی نیست. علل احتمالی عبارتند از:
- برخی دارو ها یا سمیت دارویی
- مسمومیت یا ترک الکل یا مواد مخدر
- یک وضعیت پزشکی، مانند سکته مغزی، حمله قلبی، بد تر شدن بیماری ریوی یا کبدی یا آسیب ناشی از سقوط
- عدم تعادل متابولیک، مانند سدیم کم یا کلسیم کم
- بیماری شدید، مزمن یا پایانی
- تب و عفونت حاد، به ویژه در کودکان
- عفونت دستگاه ادراری، ذات الریه یا آنفولانزا، به ویژه در افراد مسن
- قرار گرفتن در معرض یک سم، مانند مونوکسید کربن، سیانید یا سایر سموم
- سوء تغذیه یا کم آبی بدن
- محرومیت از خواب یا ناراحتی شدید عاطفی
- درد
- جراحی یا سایر اقدامات پزشکی که شامل بیهوشی است.
چندین دارو یا ترکیبی از دارو ها می توانند باعث هذیان شوند، از جمله برخی از انواع:
- دارو های ضد درد
- دارو های خواب
- دارو هایی برای اختلالات خلقی، مانند اضطراب و افسردگی
- دارو های آلرژی (آنتی هیستامین ها)
- دارو های آسم
- دارو های استروئیدی به نام کورتیکواستروئید ها
- دارو های بیماری پارکینسون
- دارو هایی برای درمان اسپاسم یا تشنج
خطرات دلیریوم چیست؟
هر شرایطی که منجر به بستری شدن در بیمارستان شود، به ویژه در مراقبت های ویژه یا پس از جراحی، خطر هذیان را افزایش می دهد، مانند اقامت در خانه سالمندان. هذیان در افراد مسن شایع تر است. نمونه هایی از شرایط دیگر که خطر هذیان را افزایش می دهند عبارتند از:
- اختلالات مغزی مانند زوال عقل، سکته مغزی یا بیماری پارکینسون
- قسمت های هذیان قبلی
- اختلال بینایی یا شنوایی
- وجود مشکلات پزشکی متعدد
عوارض دلیریوم چیست؟
هذیان ممکن است فقط چند ساعت یا چند هفته یا چند ماه طول بکشد. اگر مسائلی که به هذیان کمک می کنند رسیدگی شود، زمان بهبودی اغلب کوتاه تر است. میزان بهبودی تا حدی به وضعیت سلامتی و روانی قبل از شروع هذیان بستگی دارد. برای مثال، افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است کاهش قابل توجهی در حافظه و مهارت های تفکر را تجربه کنند. احتمال بهبودی کامل افرادی که از سلامتی بهتری برخوردارند بیشتر است.
دیدگاهتان را بنویسید