تاریخ امروز :10 مهر 1403

هنگامی که مردم به افسردگی فکر می کنند، اغلب آن را به یکی از دو چیز تقسیم می کنند یا افسردگی بالینی که نیاز به درمان دارد یا افسردگی معمولی که تقریبا هر کسی می تواند آن را تجربه کند. به عنوان یک بیماری، درک افسردگی می تواند مفهومی دشوار باشد، زیرا ما از آن به عنوان علامت یک بیماری از آن یاد می کنیم.

افسردگی چیست؟

از دیدگاه پزشکی، افسردگی به عنوان یک اختلال خلقی تعریف می ‌شود که باعث احساس مداوم خلق و خوی افسرده یا غمگینی و اغلب از دست دادن عمیق علاقه به چیز هایی می‌ شود که معمولا برای شما لذت داشتند.

افسردگی بر احساس، تفکر و رفتار شما تاثیر می گذارد و می تواند در توانایی شما برای عملکرد و ادامه زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. دلایل مختلفی برای افسردگی وجود دارد که برخی از آن ها را به طور کامل درک نمی کنیم. هفت نوع از رایج ترین انواع افسردگی شامل موارد زیر است.

 

علائم و انواع افسردگی

در این  قسمت انواع افسردگی های رایج به همراه علائم آن ها را به طور کامل برای آشنایی بیشتر شما عزیزان توضیح داده ایم.

اختلال افسردگی اساسی (MDD)

اختلال افسردگی اساسی (MDD)

هنگامی که مردم از واژه افسردگی بالینی استفاده می کنند، به طور کلی به اختلال افسردگی اساسی (MDD)  اشاره می کنند. اختلال افسردگی اساسی یک اختلال خلقی است که با تعدادی ویژگی کلیدی مشخص می شود:

  • حالت افسردگی
  • عدم علاقه به فعالیت هایی که معمولا از آن ها لذت می برد.
  • تغییرات در وزن
  • تغییرات در خواب
  • خستگی
  • احساس بی ارزشی و گناه
  • مشکل در تمرکز

اگر فردی اکثریت این علائم را برای مدت طولانی ‌تر از دو هفته تجربه کند، اغلب با MDD تشخیص داده می‌ شود.

اختلال افسردگی مداوم (PDD)

اختلال افسردگی مداوم (PDD)

دیستیمیا، که اکنون به عنوان اختلال افسردگی مداوم شناخته می شود، به نوعی افسردگی مزمن اشاره دارد که برای بیشتر از حداقل دو سال فرد این بیماری را تجربه می کند. این می تواند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد.

افراد ممکن است دوره های کوتاهی از عدم احساس افسردگی را تجربه کنند، اما این تسکین علائم به مدت دو ماه یا کم تر طول می کشد. اگرچه علائم به شدت اختلال افسردگی اساسی نیستند، اما فراگیر و طولانی مدت هستند.

علائم PDD عبارتند از:

  • احساس غم و اندوه
  • از دست دادن علاقه و لذت
  • عصبانیت و تحریک پذیری
  • احساس گناه
  • عزت نفس پایین
  • مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب
  • زیاد خوابیدن
  • احساس ناامیدی
  • خستگی و کمبود انرژی
  • تغییرات در اشتها
  • مشکل در تمرکز

درمان اختلال افسردگی مداوم اغلب شامل استفاده از دارو ها و روان درمانی است. طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان، 1.5 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در سال گذشته اختلال افسردگی مداوم داشتند. این اختلال زنان (1.9%) را بیشتر از مردان (1%) تحت تاثیر قرار می دهد و محققان تخمین می زنند که حدود 1.3٪ از کل بزرگسالان ایالات متحده در مقطعی از زندگی خود به این اختلال مبتلا خواهند شد.

اختلال افسردگی دو قطبی

اختلال افسردگی دو قطبی

اختلال دوقطبی یک اختلال خلقی است که با دوره ‌هایی از خلق و خوی بالا رفته غیرطبیعی به نام مانیا مشخص می‌ شود. این دوره ‌ها می ‌توانند خفیف باشند (هیپومانیا) یا می‌ توانند آن قدر شدید باشند که باعث اختلالات قابل توجهی در زندگی فرد شوند، نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند یا بر زندگی فرد تأثیر بگذارند. اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نیز دارای دوره ‌های افسردگی اساسی هستند.

علاوه بر خلق افسرده و کاهش قابل توجه علاقه به فعالیت ها، افراد مبتلا به افسردگی اغلب دارای طیف وسیعی از علائم فیزیکی و عاطفی هستند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی، بی خوابی و بی حالی
  • درد، درد و بی قراری روانی حرکتی غیر قابل توضیح
  • ناامیدی و از دست دادن عزت نفس
  • تحریک پذیری و اضطراب
  • بلاتکلیفی و بی نظمی

افسردگی پس از زایمان (PPD)

افسردگی پس از زایمان (PPD)

بارداری می تواند تغییرات هورمونی قابل توجهی را ایجاد کند که اغلب می تواند بر خلق و خوی زنان تأثیر بگذارد. افسردگی می تواند در دوران بارداری یا پس از تولد کودک شروع شود. افسردگی پس از زایمان (PPD)  که در حال حاضر به عنوان افسردگی با شروع حین زایمان طبقه‌ بندی می ‌شود، چیزی فراتر از «بیبی بلوز» است.

تغییرات خلقی، اضطراب، تحریک پذیری و سایر علائم پس از زایمان غیرمعمول نیستند و اغلب تا دو هفته طول می کشند. علائم PPD شدید تر و طولانی تر هستند.

آسیب های اجتماعی بیشتر بخوانید: آسیب های اجتماعی

چنین علائمی می تواند شامل افسردگی پس از زایمان  باشد:

  • خلق و خوی ضعیف، احساس غم و اندوه
  • نوسانات خلقی شدید
  • کناره گیری اجتماعی
  • در برقراری ارتباط با کودک خود مشکل دارند.
  • اشتها تغییر می کند.
  • احساس درماندگی و ناامیدی
  • از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می بردند.
  • احساس بی کفایتی یا بی ارزشی
  • اضطراب و حملات پانیک
  • افکار صدمه زدن به خود یا کودکتان
  • افکار خودکشی

PPD می تواند از بی حالی و غم مداوم که نیاز به درمان پزشکی دارد تا روان پریشی پس از زایمان را شامل شود، وضعیتی که در آن دوره کج خلقی با گیجی، توهم یا هذیان همراه است.

در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند تا یک سال ادامه یابد. خوشبختانه، تحقیقات نشان داده است که درمان هایی مانند دارو های ضد افسردگی، مشاوره و هورمون درمانی می توانند موثر باشند.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)

از جمله شایع ترین علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS)  تحریک پذیری، خستگی، اضطراب، بدخلقی، نفخ، افزایش اشتها، هوس غذایی، درد و حساسیت سینه است. اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)  علائم مشابهی ایجاد می کند، اما علائم مربوط به خلق و خوی بارزتر است.

علائم PMDD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی مفرط
  • احساس غمگینی، ناامیدی یا انتقاد از خود
  • احساس شدید استرس یا اضطراب
  • نوسانات خلقی، اغلب همراه با گریه
  • تحریک پذیری
  • ناتوانی در تمرکز
  • هوس خوردن یا پرخوری

اختلال عاطفی فصلی (SAD)

اختلال عاطفی فصلی (SAD)

اگر در طول ماه‌ های زمستان افسردگی، خواب‌ آلودگی و افزایش وزن را تجربه می‌ کنید، اما در بهار احساس خوبی دارید، ممکن است به شرایطی مبتلا باشید که به عنوان اختلال عاطفی فصلی (SAD)  شناخته می‌ شود، که در حال حاضر اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی نامیده می‌ شود.

اعتقاد بر این است که SAD توسط یک اختلال در ریتم طبیعی شبانه روزی بدن ایجاد می شود. نوری که از طریق چشم وارد می ‌شود بر این ریتم تأثیر می‌ گذارد و هر گونه تغییر فصلی در الگوی شب / روز می‌ تواند باعث اختلال شود که منجر به افسردگی می‌ شود.

تعیین میزان شیوع SAD ممکن است دشوار باشد زیرا این وضعیت اغلب تشخیص داده نمی شود و گزارش نمی شود. در مناطق دور تر از خط استوا بیشتر دیده می شود.

به عنوان مثال، برآورد ها نشان می دهد که SAD بر 1٪ از جمعیت فلوریدا تأثیر می گذارد. این تعداد در آلاسکا به 9 درصد افزایش می یابد. SAD  در مناطق دور تر شمالی یا جنوبی سیاره شایع تر است و اغلب می توان با نور درمانی برای جبران افت فصلی نور روز درمان کرد.

افسردگی غیر معمول

افسردگی غیر معمول

آیا علائم افسردگی (مانند پرخوری، خواب زیاد یا حساسیت شدید نسبت به طرد شدن) را تجربه می کنید، اما متوجه می شوید که ناگهان در مواجهه با یک رویداد مثبت هیجان زده می شوید؟

بر اساس این علائم، ممکن است افسردگی غیر معمول برای شما تشخیص داده شود (اصطلاحات فعلی به این اختلال افسردگی با ویژگی‌ های غیر معمول اشاره می‌ کند)، نوعی افسردگی که از آن چه تصور می‌ شد تظاهر «معمولی» این اختلال است، پیروی نمی‌ کند. افسردگی غیر معمول با مجموعه خاصی از علائم مربوط به موارد زیر مشخص می شود:

افسردگی غیر معمول در واقع بیشتر از آن چیزی است که ممکن است از نام آن پیدا شود. برخلاف سایر اشکال افسردگی، افراد مبتلا به افسردگی غیر معمول ممکن است به نوعی از دارو های ضد افسردگی معروف به مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI)  واکنش بهتری نشان دهند.

  • خوردن بیش از حد یا افزایش وزن
  • خواب زیاد
  • خستگی، ضعف و احساس “سنگین شدن”
  • حساسیت شدید نسبت به طرد شدن
  • خلق و خوی شدید واکنشی

 

 

درباره “انواع افسردگی” بیشتر بخوانید:

4 یک نظر

  1. غلامعلی کاظمی پاسخ

    سلام من از دست همه حرص میخورم از این بابت خیلی بهم فشار میاد دوسدارم بیرون میرم همه بهم توجه کنند و نگاهم کنند از اونطرف با ی اتفاق کوچک عصبی میشم میپرم ب بقیه حس میکنم تو زندگیم به اونچه میخوام نرسیدم یا نمیرسم نمیدونم دلیلش چیه

  2. یعقوب ملک پاسخ

    سلام وقت بخیر من خیلی از تاریکی و شب میترسم علتش خم اینه که وقتی ۳ یا ۴ سالم بود من و عمم و عمو کوچیکم در شهر تبریز بودیم اون زمان ها خیلی بشقاب پرنده زیاد می آمد ایران عمم گفت واای بشقاب پرنده رو ببینید داره میاد سمت ما وااای الان ما رو میدزده عموم از اون سمت داد میزد و مرا میترساند همش به صدار هیولا میگفت میخورمت خلاصه من اون شب تا صبح از ترسم زیر پتو قائم شده بودم و الان که یا خانوم ۴۸ سااه هستم شب ها ترس شدید دارم چه کدر باید بکنم لطفا راهنماییم کنید ضمن اینکه دوران کودکی سختی داشتم مادر و پدرم همیشه با هم دعوا دارند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *