اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، یک اختلال رشدی عصبی است که بر نحوه تعامل، برقراری ارتباط و رفتار فرد با دنیای اطرافش اثر می‌گذارد. این اختلال در طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها خود را نشان می‌دهد و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است.
تشخیص زودهنگام اوتیسم، نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت زندگی و بهبود مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی افراد مبتلا به این اختلال ایفا می‌کند.
بیشتر بخوانید: تاثیرات قهوه بر مغز چیست؟
نشانه‌های اولیه‌ی اوتیسم چیست؟
- تأخیر در مهارت‌های زبانی و ارتباطی: عدم برقراری ارتباط چشمی، عدم پاسخ به نام خود، تأخیر در صحبت کردن و یا تکرار کلمات و جملات به طور مداوم
- مشکلات در تعاملات اجتماعی: عدم تمایل به بازی با همسالان، عدم درک احساسات دیگران، دشواری در برقراری و حفظ روابط
- رفتارهای تکراری و کلیشه‌ای: تکان دادن دست یا بدن، چرخاندن اشیاء، وابستگی شدید به روتین و نظم خاص
- علایق محدود و وسواس‌گونه: تمرکز شدید بر روی یک موضوع خاص و عدم تمایل به فعالیت‌های دیگر
- حساسیت‌های حسی: واکنش‌های غیرمعمول به صداها، بوها، مزه‌ها، نور و یا لمس
در صورت مشاهده هر یک از این نشانه‌ها در کودک خود، چه باید کرد
- به هیچ عنوان به خودتان برچسب نزنید و به دنبال مقصر نباشید. اوتیسم یک اختلال ژنتیکی و یا ناشی از عوامل محیطی خاص نیست.
- در اسرع وقت با یک متخصص اطفال یا روانشناس کودک مشورت کنید. تشخیص زودهنگام و مداخلات به موقع، می‌تواند به ارتقای مهارت‌های کودک و بهبود کیفیت زندگی او کمک کند.
- از منابع و خدمات حمایتی موجود در جامعه استفاده کنید. انجمن‌ها و مراکز تخصصی اوتیسم می‌توانند اطلاعات و راهنمایی‌های لازم را به شما ارائه دهند.
نکته مهم درباره اوتیسم
تمام کودکان مبتلا به اوتیسم، تمام علائم و نشانه‌های ذکر شده را نشان نمی‌دهند. شدت و نوع علائم در افراد مختلف متفاوت است. تشخیص اوتیسم باید توسط متخصصان انجام شود. با تشخیص زودهنگام و مداخلات به موقع، می‌توان به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کرد تا زندگی شاد و پرباری داشته باشند.
دیدگاهتان را بنویسید