انواع توجه

تمرکز در زبان ساده یعنی اینکه توجه ذهن بر روی یک کنش یا محرک در محیط جمع میشود و دیگر محرک ها را نادیده میگیرد. یعنی مغز توجه و توانایی خود را بر روی یک موضوع خاص معطوف میکند و توانایی خود را بر روی آن قرار میدهد. دامنه توجه همان به همان توانایی  توجه بر روی یک موضوع گفته میشود این دامنه توجه می تواند بر اساس عوامل مختلفی تغییر یباد برای مثال اگر در محیط شلوغ سعی کنید که به تمرکز بپردازید احتمالا سر و صدای زیاد حواس شما را پرت خواهد کرد و شما را از این کار باز خواهد داشت. شما میتوانید با انجام تمریناتی توانایی خود را برای انجام تمرکز بالا ببرید. هر عاملی میتواند اگر تمرین نداشته باشیم تمرکز ما را بهم بریزد و آن را مخدوش کند. در ادامه با سایت روانکده همراه باشید تا شما را با انواع تمرکز و ویژگی های هریک از آنها آشنا کنیم.

انواع تمرکز

توجه پایدار:  توجه پایدار به حالتی گفته میشود که فرد به طور مستمر بر روی یک موضوع تمرکز دارد و حواسش پرت نمیشود. توجه پایدار زمانی به کار میرود که نیاز به تمرکز طولانی مدت دارید.

توجه انتخابی: این به این معنی است که فرد میتواند بصورت انتخابی از بین محر های موجود در محیط یکی را برگزینید و دیگری را نادیده بگیرد در اینگونه موارد محرک های دیگری می توانند حواس و تمرکز فرد را از روی محرک انتخابی پرت کنند.

مطالب مرتبط: آیا اعتماد به نفس اکتسابی است؟

توجه متناوب: یعنی اینکه فرد میتواند بصورت انتخابی تمرکز را بین وظایف مختلف خود تمرکز و تغییر دهد. این یعنی تمرکز  بصورت نیاز شناختی تغییر یابد.

بیشتر بخوانید: انواع اهمال کاری

توجه تقسیم شده: این نوع توجه یعنی فرد بتواند به صورت تقسیم شده تمرکز خود را در عین واحد به چیز های مختلف معطوف کند و آن ها را همزمان به پیش ببرد. توجه تقسیم شده اغلب به عنوان چند وظیفه ای گفته می شود.\

توجه توانایی تمرکز بر یک محرک خاص در حالی که عوامل حواس پرتی نامربوط را فیلتر می کند. این یک فرآیند شناختی حیاتی است که به انسان اجازه می دهد تا به طور کارآمدی محیط را پردازش کرده و با آن تعامل داشته باشد. انواع مختلفی از توجه وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و عملکردهای منحصر به فردی دارند. در این مقاله به انواع مختلف توجه و نقش آنها در زندگی روزمره می پردازیم.

توجه انتخابی

توجه انتخابی توانایی تمرکز بر یک محرک در حالی که محرک های دیگر را فیلتر می کند. این نوع توجه هنگام انجام کارهایی که نیاز به تمرکز بالایی دارند، مانند مطالعه یا کار روی یک پروژه پیچیده ضروری است. توجه انتخابی به افراد اجازه می دهد تا اطلاعات مربوطه را در اولویت قرار دهند در حالی که محرک های نامربوط یا منحرف کننده را نادیده می گیرند.
به عنوان مثال، اگر در یک کافی شاپ پر سر و صدا درس می خوانید، توجه انتخابی به شما امکان می دهد در حالی که سر و صدای اطراف را نادیده می گیرید، روی کار خود تمرکز کنید. این نوع توجه برای رانندگی نیز بسیار مهم است، زیرا رانندگان را قادر می سازد تا روی جاده تمرکز کنند و در عین حال عوامل حواس پرتی مانند اعلان های تلفن یا مکالمات را فیلتر کنند.

توجه تقسیم شده

توجه تقسیم شده توانایی تمرکز بر چندین محرک به طور همزمان است. این نوع توجه هنگام انجام کارهایی که نیاز به چند کار دارند، مانند رانندگی در حین صحبت کردن با تلفن یا تایپ کردن در حین گوش دادن به موسیقی، ضروری است. توجه تقسیم شده به افراد این امکان را می دهد که منابع شناختی خود را به وظایف متعدد اختصاص دهند و به آنها امکان می دهد آنها را به نحو احسن انجام دهند.
با این حال، محدودیت هایی برای توجه تقسیم شده وجود دارد. مغز انسان فقط می تواند مقدار محدودی از اطلاعات را به طور همزمان پردازش کند و تقسیم توجه بین وظایف متعدد می تواند منجر به کاهش عملکرد و افزایش خطا شود. بنابراین، اجتناب از بارگذاری بیش از حد سیستم شناختی هنگام تلاش برای انجام چند کار ضروری است.

توجه پایدار

توجه پایدار توانایی حفظ تمرکز روی یک کار برای مدت طولانی است. این نوع توجه هنگام انجام کارهایی که نیاز به دوره های طولانی تمرکز دارند، مانند خواندن کتاب یا کار روی یک پروژه، ضروری است. توجه پایدار به افراد این امکان را می دهد که تمرکز خود را بر روی یک کار حفظ کنند حتی زمانی که حواس پرتی وجود دارد.
با این حال، توجه مداوم می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص زمانی که کار تکراری یا یکنواخت باشد. هنگامی که افراد درگیر فعالیت هایی هستند که بازخورد یا پاداش فوری ارائه نمی کنند، مانند مطالعه یا کار روی یک پروژه، حفظ تمرکز آنها می تواند دشوار باشد. بنابراین، استراحت کردن و شرکت در فعالیت‌هایی که بازخورد یا پاداش فوری را برای حفظ توجه پایدار ارائه می‌دهند، ضروری است.