تاریخ امروز :15 آبان 1403
اختلال روان پریشی مشترک چیست؟

اختلال روان پریشی مشترک چیست؟

اختلالات روان پریشی اختلالات روانی هستند که در آن شخصیت فرد به شدت گیج می شود و فرد ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهد. هنگامی که یک دوره روان پریشی رخ می دهد، فرد در مورد واقعی و چه چیزی غیرواقعی مطمئن نیست و معمولا توهم، هذیان، رفتار خارج از انتظار، گفتار آشفته و ناهماهنگی را تجربه می کند. فردی که به این شیوه رفتار می کند اغلب به عنوان اسکیزوفرنی شناخته می شود.

توهم یک ادراک حسی درونی است که در واقع وجود ندارد و می تواند بینایی یا شنیداری باشد. استشمام بو یا طعم در دهان از دیگر توهماتی است که ممکن است رخ دهد. هذیان به عنوان یک باور نادرست تعریف می شود که شخص به آن پایبند است. یک توهم بزرگ زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد باور کند که زندگی او در مقایسه با آن چه واقعی است نامتناسب است.

برای مثال، بیمار ممکن است باور کند که او خدا یا پیامبر است. هذیان آزاری زمانی رخ می‌دهد که فردی معتقد باشد که در میان دیگران توطئه ‌ای برای حمله، مجازات یا آزار و اذیت او وجود دارد. اگرچه این توهمات و هذیان ها برای دیگران عجیب به نظر می رسند، اما برای فرد مبتلا بسیار واقعی هستند.

انواع اختلالات روان پریشی چیست؟

انواع اختلالات روان پریشی چیست؟

چند نوع اختلال روان پریشی وجود دارد که به شرح زیر است:

روان‌ گسیختگی

شایع ترین اختلال روان پریشی اسکیزوفرنی است. بیماران مبتلا به این بیماری تغییراتی را در رفتار، هذیان و توهمات تجربه می کنند که بیش از شش ماه طول می کشد. افرادی که با این نوع اختلال تشخیص داده می شوند، اغلب کاهش عملکرد اجتماعی، مدرسه و کار را نشان می دهند.

اختلال اسکیزوافکتیو

بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوافکتیو علائم هر دو اختلال خلقی مانند افسردگی و اسکیزوفرنی را دارند.

اختلال اسکیزوفرنی فرم

هنگامی که یک بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی علائمی داشته باشد که کم تر از شش ماه طول بکشد، به اختلال اسکیزوفرنی فرم تشخیص داده می شود.

اختلال روانی مختصر

هنگامی که یک بیمار فقط دوره های کوتاه و ناگهانی رفتار روان پریشی داشته باشد، این بیماری به عنوان اختلال روان پریشی مختصر تشخیص داده می شود. این اپیزود ها معمولا پاسخی به یک موقعیت استرس زا هستند و معمولا کم تر از یک ماه طول می کشند.

اختلال هذیان

بیمارانی که باور های نادرست و ثابتی دارند که شامل موقعیت ‌های واقعی زندگی می ‌شود که می ‌تواند درست باشد، مانند داشتن یک بیماری یا توطئه بر ضد آن ها، مبتلا به اختلال هذیانی تشخیص داده می ‌شوند. این توهمات حداقل تا یک ماه ادامه دارد.

اختلال روانپریشی ناشی از مواد

گاهی اوقات ترک موادی مانند مت آمفتامین ها و الکل باعث هذیان و توهم می شود. این اختلال به عنوان اختلال روانی ناشی از مواد شناخته می شود.

بیشتر بخوانید: تفاوت استرس و اضطراب

اختلال روان پریشی به دلیل یک وضعیت پزشکی

هنگامی که علائم اختلال روان پریشی نتیجه بیماری هایی باشد که بر عملکرد مغز تاثیر می گذارد، مانند تومور مغزی، بیمار به دلیل یک وضعیت پزشکی مبتلا به اختلال روان پریشی تشخیص داده می شود.

پارافرنیا

پارافرنیا اسکیزوفرنی در بیماران مسن است.

چه کسی می تواند به اختلال روان پریشی مشترک مبتلا شود؟

تقریبا 1 درصد از جمعیت کشور از یک اختلال روان پریشی رنج می برند. این شرایط بیشتر در افراد اواخر نوجوانی تا اوایل سی سالگی دیده می‌ شود و مردان و زنان را به طور مساوی تحت تاثیر قرار می ‌دهند. مانند بسیاری از اختلالات روانی دیگر، اختلالات روان پریشی اغلب ژنتیکی هستند.

افرادی که یکی از اعضای خانواده آن ها به این نوع اختلال مبتلا است، نسبت به افرادی که سابقه خانوادگی آن را ندارند، بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند. همچنین اعتقاد بر این است که این اختلالات مربوط به فعالیت بیش از حد مواد شیمیایی در مغز است که برای عملکرد طبیعی حیاتی هستند. علاوه بر این، افرادی که در دوران رشد جنین یا دوران کودکی دچار آسیب مغزی شده‌ اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.

اختلالات روان پریشی مشترک چگونه تشخیص داده می شوند؟

اگر علائم اختلال روان پریشی در فردی ظاهر شود، پزشک معاینه فیزیکی و همچنین جمع آوری تاریخچه پزشکی انجام می دهد. پس از رد دلایل فیزیکی برای رفتار های غیرعادی، پزشک بیمار را به روانپزشک ارجاع می دهد. روانپزشکان مجموعه خاصی از ابزار ها را برای تشخیص صحیح اختلال روان پریشی دارند.

اختلالات روان پریشی چگونه درمان می شوند؟

اختلالات روان پریشی چگونه درمان می شوند؟

دو شکل اصلی درمان اختلالات روان پریشی، دارو درمانی و روان درمانی است.

  • دارو های مشخص برای درمان اختلالات روانپریشی، دارو های ضد روان پریشی هستند. این دارو ها به مدیریت علائم بیماری مانند توهمات و هذیان کمک می کنند. برخی از نمونه های آنتی سایکوتیک ها پیموزید، هالوپریدول، کلرپرومازین و آمی سوپراید هستند. بسته به این که هر فرد تحت تاثیر دارو ها قرار می ‌گیرد، ممکن است لازم باشد پزشک بیش از یک دارو را به طور متوالی تجویز کند تا زمانی که داروی مناسبی که نتایج مورد نیاز را برآورده می‌ کند پیدا شود.
  • روان درمانی برای اختلالات روان پریشی ممکن است شامل جلسات فردی، جلسات خانوادگی و گروه های حمایتی باشد. در حالی که اکثر بیماران به صورت سرپایی درمان می شوند، در موارد شدید، مانند زمانی که سلامت جسمانی در خطر است، ممکن است برای تثبیت وضعیت بیمار، بستری شدن در بیمارستان ضروری باشد.
  • علاوه بر دارو درمانی و روان درمانی، خودیاری همچنین می تواند به مدیریت موفقیت آمیز زندگی با اختلالات روان پریشی کمک کند. این مهم است که بیمار یاد بگیرد که چگونه با وقوع این دوره ها کنار بیاید و یاد بگیرد که چگونه برای درمان یک فرد مبتلا به روان پریشی کمک بیابد. مطالعه و یادگیری تا حد امکان در مورد این اختلال خاص برای مدیریت یک زندگی سالم، شاد و با رضایت، حیاتی است.

پیش آگاهی برای مبتلایان به اختلالات روان پریشی چیست؟

بسیاری از افرادی که مبتلا به اختلال روانپریشی تشخیص داده شده اند، با درمان مناسب زندگی پرباری دارند و عملکرد طبیعی خود را دارند. پیش آگاهی برای مبتلایان به اختلالات روان پریشی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، زنان تمایل دارند نسبت به مردان به دارو پاسخ بهتری بدهند.

آن هایی که سابقه خانوادگی بیماری ندارند، پیش آگاهی کم تری نسبت به افراد با بیماری در خانواده را دارند. یکی دیگر از عوامل مهم در تعیین پیش آگهی، سیستم حمایتی فرد است. اکثر آن ها هرگز به طور کامل از اختلالات روان پریشی بهبود نمی یابند و باید درمان را در طول زندگی خود ادامه دهند. برای حفظ ثبات روحی و جسمی با این وضعیت، برای بیماران مهم است که به شدت از درمان اختلالات روان پریشی توصیه شده توسط مشاوران پیروی کنند.

درباره “اختلال روان پریشی مشترک ” بیشتر بخوانید:

2 یک نظر

  1. علی محمد محمد پاسخ

    سلام و احترام خدمت تیم ارزشمند و پرقدرت استاد مصطفایی برای شما آرزوی موفقیت و سلامتی می کنم .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *