هافوفوبیا یک ترس شدید و غیرمنطقی از لمس شدن است. این با حساسیت بیش از حد، که درد فیزیکی همراه با لمس شدن است، متفاوت است. افراد مبتلا به هافوفوبیا از فکر لمس شدن احساس ناراحتی شدید می کنند. این اضطراب می تواند منجر به علائم فیزیکی مانند تهوع، استفراغ یا حملات پانیک شود. هافوفوبیا نوعی اختلال اضطرابی است. نام های دیگر هافوفوبیا عبارتند از:
- آفوفوبیا
- آفنفوسمفوبیا
- Chiraptophobia.
- تیکسوفوبیا
هافوفوبیا یک احساس فیزیکی نیست. این آلودینیا نیست که حساسیت به لمس است. افراد مبتلا به هافوفوبیا هنگام لمس دردی احساس نمی کنند. بلکه ترس از لمس شدن آن قدر قوی است که اغلب باعث فلج شدن می شود. این باعث علائم فیزیکی مانند کهیر، تهویه هوا یا غش می شود.
فهرست مطالب
- 1 چه کسانی ممکن است به هافوفوبیا مبتلا شوند؟
- 2 هافوفوبیا چقدر شایع است؟
- 3 چه چیزی باعث هافوفوبیا می شود؟
- 4 علائم هافوفوبیا چیست؟
- 5 هافوفوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟
- 6 چگونه می توانم علائم هافوفوبیا را مدیریت کنم؟
- 7 چگونه می توانم خطر ابتلا به هافوفوبیا را کاهش دهم؟
- 8 درباره “هافوفوبیا یا ترس از لمس شدن ” بیشتر بخوانید:
چه کسانی ممکن است به هافوفوبیا مبتلا شوند؟
هر کسی ممکن است به هافوفوبیا مبتلا شود. اگر یکی از والدین یا سایر اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلا به هافوفوبیا بیشتر است. برای برخی افراد، هافوفوبیا تنها مشکل سلامت روانی است که تجربه می کنند. برای دیگران، هافوفوبیا به شرایط دیگری مربوط می شود، مانند:
- آگورافوبیا: ترس از غرق شدن در هراس یا اضطراب باعث می شود برخی از افراد از بسیاری از موقعیت ها اجتناب کنند.
- میسوفوبیا (ترس از میکروب): ترس از لمس شدن ممکن است ناشی از عدم تمایل به آلوده شدن باشد.
- اختلال وسواس فکری اجباری (OCD): فرد مبتلا به OCD ممکن است به خاطر موقعیت هایی که خارج از کنترل او هستند، مانند لمس شدن، استرس داشته باشد.
- اوکلوفوبیا (ترس از ازدحام): ممکن است فرد از لمس شدن در میان جمعیت احساس اضطراب کند.
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): ترس از لمس ممکن است ناشی از تجربه یا مشاهده یک رویداد آسیب زا باشد. ممکن است پس از سوء استفاده جنسی، تجاوز جنسی یا تجاوز رخ دهد.
هافوفوبیا چقدر شایع است؟
محققان دقیقا نمی دانند چه تعداد از مردم به هافوفوبیا مبتلا هستند. اما فوبیای نسبتا رایجی است. حدود 10 میلیون بزرگسال در ایالات متحده تشخیص فوبیا دارند.
چه چیزی باعث هافوفوبیا می شود؟
هافوفوبیا یک علت واضح ندارد. برخی از افراد ممکن است هرگز علت دقیق هافوفوبیا را ندانند. برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فوبیا هستند. همچنین ممکن است در صورت داشتن موارد زیر بیشتر به هافوفوبیا مبتلا شوید:
- سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی.
- سایر فوبیا ها یا شرایط سلامت روان.
- سابقه شخصی تجربه منفی با لمس شدن
- تیپ شخصیتی که تمایل به احساس مهار دارد.
علائم هافوفوبیا چیست؟
علامت اصلی هافوفوبیا ناراحتی شدید در اثر لمس شدن است. این ناراحتی ممکن است علائم فیزیکی مانند:
- افزایش ضربان قلب یا تپش قلب.
- برافروختگی پوست یا احساس گرما.
- تعریق.
- لرزش غیرقابل کنترل.
- هیپرتهویه.
- کندو ها.
- حالت تهوع یا استفراغ.
- غش
کودکانی که از لمس شدن می ترسند همچنین ممکن است:
بیشتر بخوانید:
انواع رویکرد روانشناسی
- به والدین یا مراقب خود بچسبند.
- بی اختیار گریه کنند.
- هنگام لمس در موقعیت خود منجمد شوند.
- کج خلقی داشته باشند.
در بسیاری از افراد، لمس شدن می تواند منجر به حملات پانیک شود. بسیاری از افراد مبتلا به هافوفوبیا می دانند که شدت ترس با تهدید واقعی لمس شدن تناسبی ندارد. با این حال، مدیریت علائم ممکن است دشوار باشد.
هافوفوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص هافوفوبیا، مشاور شما ممکن است برخی سوال از شما بپرسد. هدف درمان هافوفوبیا کمک به مدیریت علائم است تا در زندگی شما اختلالی ایجاد نکند. گزینه های رایج درمان هافوفوبیا عبارتند از:
- مواجهه درمانی: با این روش درمانی به تدریج ترس خاصی را وارد افکار یا زندگی خود می کنید. به عنوان مثال، ممکن است تصور کنید که بازو یک فرد مورد اعتماد را لمس می کنید. با گذشت زمان، ممکن است دریافت لمس را شخصا تمرین کنید. این درمان برای حدود 90 درصد از افرادی که به آن پایبند هستند موفقیت آمیز است.
- حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) : EMDR اغلب برای افرادی که تروما را تجربه کرده اند موثر است. در طول درمان، شما بر روی یک خاطره آسیب زا تمرکز می کنید در حالی که توسط حرکات موزون خاص تحریک می شوید. EMDR می تواند به شما در پردازش و حرکت از یک رویداد آسیب زا کمک کند.
- درمان شناختی رفتاری (CBT): در طول CBT، شما با یک درمانگر در مورد علائم و ترس ها صحبت می کنید. درمانگر به شما کمک می کند افکار غیرمنطقی را شناسایی کنید و یاد بگیرید که آن ها را با افکار منطقی جایگزین کنید. برای فوبیا ها، CBT اغلب بخشی از یک برنامه درمانی بزرگ تر است و نه یک درمان مستقل.
- هیپنوتیزم درمانی: با هیپنوتیزم درمانی، یک درمانگر شما را به مکانی با تمرکز شدید راهنمایی می کند. شما به طور موقت از محیط اطراف خود بی اطلاع می شوید و بیشتر پذیرای افکار یا پیشنهادات جدید هستید. ممکن است هیپنوتیزم درمانی را با انواع دیگر درمان انجام دهید.
- دارو: ممکن است برای اختلالات اضطرابی یا فوبیای خاص دارو مصرف کنید. برای مثال، پزشک ممکن است آلپرازولام (Xanax®) یا دیازپام (Valium®) را برای مصرف قبل از رویداد های خاص تجویز کند. این دارو ها ممکن است به شما در مدیریت موقت علائم کمک کنند تا از حملات پانیک جلوگیری کنید.
چگونه می توانم علائم هافوفوبیا را مدیریت کنم؟
همچنین باید راهبرد های مقابله ای را برای مدیریت علائم اضطراب یا حمله پانیک بیاموزید، مانند:
- به طور مداوم ورزش کنید.
- تکنیک های تنفس را یاد بگیرید.
- برای کاهش استرس، تمرکز حواس یا مدیتیشن را تمرین کنید.
چگونه می توانم خطر ابتلا به هافوفوبیا را کاهش دهم؟
هیچ راهی برای پیشگیری از هافوفوبیا وجود ندارد. اما بسیاری از افراد می توانند با عادات سبک زندگی سالم، دفعات و شدت علائم فوبیا را کاهش دهند. شما ممکن است:
- یک رژیم غذایی مغذی پر از پروتئین بدون چربی، غلات کامل، میوه ها، سبزیجات و چربی های سالم بخورید.
- سایر شرایط سلامت روان مانند OCD یا PTSD را با کمک یک مشاور قابل اعتماد مدیریت کنید.
- حداقل هفت تا هشت ساعت در شب بخوابید.
- برای جلوگیری از انزوای اجتماعی با عزیزان مورد اعتماد یا یک درمانگر صحبت کنید.
برای بسیاری از افراد، علائم هافوفوبیا با درمان کاهش می یابد. هافوفوبیا درمان نشده می تواند خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:
- اضطراب
- افسردگی
- کناره گیری یا انزوای اجتماعی
- اختلالات مصرف مواد، از جمله سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
سلام تشکر از مقاله شگفت انگیزتون
عالی. مرسی از مقاله خوبتون