اختلال شخصیت مرزی یا همان “اختلال شخصیت امتداد خط مرزی” یک اختلال روانشناختی است که با مشکلاتی همچون نا معتبری هویت، عدم پایداری در روابط ، ترس از رها شدن و خواب ویدا، عصبیت شدید، و مشکلات دیگر در حوزه‌های اجتماعی، شغلی و عاطفی همراه است.
مدیریت خشم و عصبانیت که ممکن است ناشی از این اختلال شخصیتی باشد، می‌تواند چالش‌هایی را برای افراد مبتلا به این اختلال به وجود آورد. در ادامه با دکتر روانکده همراه باشید تا بیشتر به این موضوع بپردازیم .
فهرست مطالب
اختلال شخصیت مرزی چیست ؟
اختلال شخصیت مرزی که به عنوان اختلال هم رده شناخته می‌شود، یک اختلال روانی است که با الگوهای نامناسب و ناپایدار در رفتار، احساسات، روابط اجتماعی، و تصورات از خود و دیگران مشخص می‌شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمولاً دچار عدم ثبات و کنترل ناکافی برای احساسات، خشم، و ارتباطات می‌شوند.
علایم و نشانه های اختلال شخصیت مرزی
علایم و نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی ممکن است شامل موارد زیر باشند :
- ترس از رها شدن و ترس از تنهایی
- تغییرات شدید در احساسات و مزاج ، از جمله احساسات شدید خشم ، اضطراب، و افسردگی
- الگوهای نامناسب در روابط اجتماعی ، از جمله سریع الانفعالی، دوستی و دشمنی سریع، و عدم پایبندی به روابط
- احساس خودکشی، خودآسیبی، یا خطرسازی
- نگرانی‌های شدید درباره تصویر و ارزشیابی خود
- عدم پایداری در هدف‌ها، شغل‌ها، یا علایق
- عدم کنترل بر اعمال خشم و خروجی‌های عصبانی
- عدم توانایی در مدیریت تنش‌ها و استرس
اختلال شخصیت مرزی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره و کیفیت روابط افراد داشته باشد. درمان اختلال شخصیت مرزی ممکن است شامل ترکیبی از مشاوره روانشناختی، درمان دارویی، و مداخلات تغییر رفتاری باشد.
همچنین، پشتیبانی از خانواده و راهنمایی در مدیریت روابط اجتماعی نیز یکی از جوانب مهم در درمان اختلال شخصیت مرزی است. درمان معمولاً به منظور کمک به فرد برای بهبود مدیریت احساسات، بهبود روابط اجتماعی، افزایش مهارت‌های ارتباطی، و ارتقاء خودآگاهی و خود مراقبتی انجام می‌شود.
روش های درمان اختلال شخصیت مرزی
به طور کلی، درمان اختلال شخصیت مرزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مشاوره روانشناختی (تحریک شناختی-رفتاری): این نوع درمان معمولاً با تمرکز بر بهبود خودآگاهی فرد و تغییر الگوهای نامناسب در افکار، احساسات، و رفتارها انجام می‌شود. این مشاوره ممکن است به شناخت و تغییر الگوهای خطرناک مربوط به احساس ترس از رها شدن، نقشه‌برداری برای مدیریت خشم و احساسات نامطلوب، و تقویت مهارت‌های ارتباطی و مدیریت روابط اجتماعی کمک کند.
درمان دارویی : در برخی موارد، داروها ممکن است به عنوان تکمیلی برای مشاوره روانشناختی مورد استفاده قرار گیرند. مثلاً داروهای ضدافسردگی، ضداضطراب، و داروهای مهارکننده عواطف می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
مداخلات تغییر رفتاری : این نوع درمان شامل آموزش مهارت های مدیریت تنش، تنظیم هیجان‌ها، ارتقاء مهارت‌های ارتباطی، و بهبود توانایی‌های مدیریت خود مراقبتی می‌باشد.
مداخلات خانواده : در برخی موارد، مشاوره خانواده ممکن است برای بهبود روابط خانوادگی، افزایش پشتیبانی خانواده .
بیشتر بخوانید:
چطور استعداد بسازیم؟
روش هایی برای مدیریت خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی
بطور کلی، چندین راه و روش برای مدیریت خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی وجود دارد. برخی از این راهکارها عبارتند از :
آگاهی از علائم : شناختن علائم و نشانه‌های خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی و درک اینکه چگونه این علائم در وقت وقوع تغییرات مزاجی و شرایط محیطی مختلف تاثیر می‌گذارند، می تواند به افراد کمک کند تا از خشم‌های ناگهانی جلوگیری کنند و با آن‌ها کنار بیایند.
آموزش مهارت‌های مدیریت خشم : آموختن و به کارگیری مهارت‌های مدیریت خشم مانند تنفس عمیق، تمرینات آرامش، تغییر در نگرش و اندیشه ها، تعویض تمرکز، و ارتباط موثر می تواند به کاهش خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی کمک کند.
تعامل با متخصصین : مشاوره و درمان با یک متخصص روانشناسی یا روان‌پزشک با تمرکز بر اختلال شخصیت مرزی می تواند به افراد کمک کند تا برای مدیریت خشم خود و بهبود روابطشان با دیگران، راه‌های موثری را اکتساب کنند.
اصلاح الگوهای تفکر : اصلاح الگوهای تفکر منفی و نادرست که می توانند خشم را تشدید کنند، می‌تواند به کاهش خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی کمک کند. تشخیص و تغییر الگوهای تفکر شامل تشخیص افراد از تصورات نادرست درباره خود، دیگران، و جهان است و آموزش راهکارهای موثر برای تغییر آن‌ها می باشد.
توجه به مراحل تغییر : تغییر رفتار و مدیریت خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی نیازمند زمان و تلاش است. افراد باید به خود اجازه دهند تا در مراحل تغییر از جمله پذیرش و تعامل با احساسات خشم، تحلیل رفتارها و تفکرات خود، و اعمال جدید و بهبود یافته، پیشرفت کنند.
خود مراقبتی و مراقبت از سلامتی : توجه به خود مراقبتی و مراقبت از سلامتی جسمی و ذهنی، می‌تواند تأثیر مستقیمی بر مدیریت خشم داشته باشد. استراحت کافی، تغذیه سالم، فعالیت بدنی مناسب، و مدیریت استرس می‌تواند به کاهش خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی کمک کند.
ارتباط مؤثر : ارتباط مؤثر با دیگران، اعمال مراقبت و احترام در روابط، و بهبود مهارت‌های ارتباطی، می‌تواند به کاهش خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی کمک کند. برقراری ارتباط با افرادی که در درک و پشتیبانی از شرایط شما مهارت دارند، می‌تواند به مدیریت خشم و کاهش تنش‌ها کمک کند.
مراجعه به گروه‌های حمایتی : پیوستن به گروه‌های حمایتی مرتبط با اختلال شخصیت مرزی می تواند به افراد کمک کند تا با دیگرانی که تجربه ها و چالش‌های مشابهی دارند، ارتباط برقرار کنند و از تجربیات و راهکارهای آن‌ها بهره‌برداری کنند.
همچنین، همواره مهم است این افراد برای رفع مشکل خود با یک متخصص مشورت کنند .
کلام آخر
مدیریت خشم ناشی از اختلال شخصیت مرزی می تواند از طریق ترکیبی از روش های درمانی، اعمال تغییرات در سبک زندگی، تمرین مهارت‌های زندگی، و پشتیبانی خانوادگی امکان پذیر باشد. همکاری با تیم درمانی متخصص و تعامل فعال فرد با خود و افراد نزدیک می‌تواند به بهبود و بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.
دیدگاهتان را بنویسید