اختلال شخصیت اسکیزوتایپی یکی از گروهی از شرایط است که به طور غیر رسمی به آن اختلالات شخصیت «غیر مرکزی» می گویند. افرادی که این اختلالات را دارند اغلب برای دیگران عجیب و غریب به نظر می رسند. آن ها همچنین ممکن است الگو های فکری و رفتار های غیرعادی از خود نشان دهند.
فهرست مطالب
اختلالات شخصیت چیست؟
افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی دارای الگو های طولانی مدت تفکر و عمل هستند که با آن چه جامعه معمول یا عادی می داند متفاوت است. ویژگی های شخصیتی سفت و سخت آن ها می تواند باعث ایجاد مشکلات و تداخل در بسیاری از زمینه های زندگی از جمله اجتماعی و کاری شود. افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی معمولا در ایجاد روابط سالم مشکل دارند.
برخلاف افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی که می دانند مشکلی دارند اما نمی توانند آن را کنترل کنند، افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی عموما از داشتن مشکل آگاه نیستند و معتقد نیستند که چیزی برای کنترل کردن دارند.
علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی دارای رفتار های عجیب و غریب، الگو های گفتاری، افکار و ادراکات هستند. افراد دیگر اغلب آن ها را عجیب و غریب توصیف می کنند. افرادی که این اختلال را دارند نیز ممکن است:
- به روشی عجیب و غریب یا غیرعادی لباس بپوشند، صحبت کنند یا رفتار کنند.
- مشکوک و پارانوئید باشند.
- در موقعیت های اجتماعی به دلیل بی اعتمادی به دیگران ناراحت یا مضطرب می شوند.
- دوستان کمی دارند.
- از صمیمیت خیلی ناراحت می شوند.
- تمایل به تفسیر نادرست واقعیت یا داشتن ادراک تحریف شده (مثلا اشتباه گرفتن صداها با صداها).
- باور های عجیب و غریب یا تفکر جادویی دارند (مثلا بیش از حد خرافاتی هستند یا خود را روانی می پندارند).
- درگیر خیال پردازی هستند.
- زمانی که با دیگران ارتباط برقرار می کنند، تمایل به سفت و سخت بودن دارند.
- از نظر احساسی دور، گوشه گیر یا سرد هستند.
- پاسخ های احساسی محدودی دارند.
اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در مقابل اسکیزوفرنی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است باور ها یا خرافات عجیبی داشته باشند. آن ها در ایجاد روابط نزدیک مشکل دارند و تمایل به تحریف واقعیت دارند. به این ترتیب، اختلال شخصیت اسکیزوتایپی می تواند شکل خفیفی از اسکیزوفرنی به نظر برسد، یک اختلال مغزی جدی که طرز تفکر، عمل، بیان احساسات، درک واقعیت و ارتباط فرد با دیگران را تحریف می کند.
افرادی که اسکیزوفرنی دارند ارتباطشان با واقعیت قطع شده است. آن ها ممکن است توهم داشته باشند و چیز هایی را ببینند یا بشنوند که وجود ندارد (توهم)، اما افرادی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوتایپی هستند، این گونه نیستند.
در موارد نادر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است به اسکیزوفرنی مبتلا شوند.
علل اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
ژن های شما ممکن است در اختلال شخصیت اسکیزوتایپی نقش داشته باشند. در بستگان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی شایع تر است و معمولا در اوایل بزرگسالی شروع می شود. خلق و خوی یک فرد، واکنش ها به رویداد های زندگی، روابط و راهبرد های مقابله ای احتمالا همگی به نحوه رشد شخصیت آن ها در دوران کودکی و نوجوانی مربوط می شود.
تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
اگر علائمی دارید، پزشک در مورد سابقه پزشکی شما می پرسد و ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد. هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص اختلالات شخصیتی وجود ندارد، اما پزشک شما ممکن است از آزمایش های دیگری برای رد کردن بیماری جسمانی به عنوان علت علائم استفاده کند.
بیشتر بخوانید:
انواع رویکرد روانشناسی
آن ها ممکن است توصیه کنند که به یک روانپزشک یا روانشناس، متخصصان مراقبت های بهداشتی که برای تشخیص و درمان بیماری های روانی آموزش دیده اند مراجعه کنید. روانپزشکان و روانشناسان از ابزار های ویژه مصاحبه و ارزیابی برای تشخیص اختلالات شخصیت استفاده می کنند.
درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی به ندرت خود اقدام به دریافت درمان این اختلال می کنند. هنگامی که آن ها به پزشک مراجعه می کنند، اغلب برای یک اختلال مرتبط مانند افسردگی یا اضطراب است. درمان شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
روان درمانی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
روان درمانی (نوعی مشاوره) رایج ترین درمان است. علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است شروع رابطه با یک درمانگر را سخت کند. اما با گذشت زمان، شما و پزشک تان می توانید اهداف مشترکی را تعیین کنید و برای رسیدن به آن ها تلاش کنید.
هدف درمان کمک به شما در تغییر سبک های رابطه، انتظارات، الگو های مقابله، و عادات تفکر و رفتار است. افراد مبتلا به این اختلال اغلب می توانند یاد بگیرند که متوجه شوند چه زمانی واقعیت را تحریف می کنند.
روان درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان شناختی رفتاری (CBT)، که به شما نشان می دهد دیگران چگونه رفتار شما را می بینند و به شما کمک می کند اضطراب را مدیریت کنید و مهارت های اجتماعی خود را بهبود ببخشید.
- درمان حمایتی، به شما می آموزد که چگونه احساسات یا افکار منفی را مدیریت کنید، چگونه به مردم اعتماد کنید و چگونه روابط ایجاد کنید.
- درمان حمایتی – بیانی، به شما کمک می کند تا از تعصبات منفی در مورد روابط خلاص شوید. در مورد افکار، احساسات و نگرانی های خود صحبت خواهید کرد.
- خانواده درمانی، درمان زمانی بهترین نتیجه را دارد که اعضای خانواده درگیر و حمایت شوند.
دارو درمانی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی که همچنین دارای اختلال دیگری مانند اضطراب یا افسردگی هستند، ممکن است دارو مصرف کنند. اما معمولا درمان اصلی اختلالات شخصیت نیست.
پزشک شما می تواند دارو های زیر را تجویز کند:
- دارو های ضد روان پریشی مانند آریپیپرازول (Abilify، Aristada)، اولانزاپین (Zyprexa)، کوتیاپین (Seroquel)، یا ریسپریدون (Risperdal)
- محرک هایی مانند متیل فنیدات (کنسرتا، ریتالین)
- داروی ADHD گوانفاسین (Intuniv، Tenex)
- بنزودیازپین ها مانند کلونازپام (کلونوپین)
- گاباپنتین (Gralise, Neurontin) که تشنج را درمان می کند.
در برخی موارد، به ویژه در دوره بحران یا استرس شدید، ممکن است علائم شدیدی داشته باشید و نیاز به ماندن کوتاه مدت در بیمارستان داشته باشید.
مدیریت سبک زندگی
چیز هایی در زندگی روزمره شما که ممکن است به شما در مدیریت علائم اختلال شخصیت اسکیزوتایپی کمک کند عبارتند از:
- روابط سالم با دوستان و خانواده
- یک برنامه منظم با خواب و ورزش زیاد
- دارو های خود را طبق دستور مصرف کنید.
- فرصت هایی برای رسیدن به اهداف یا دستیابی به موفقیت در مدرسه، محل کار یا فعالیت های تفریحی
عوارض اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
افراد مبتلا به این اختلال ممکن است بیشتر در معرض اضطراب یا افسردگی باشند. آن ها همچنین تمایل به داشتن مهارت های اجتماعی ضعیف و نداشتن روابط رضایت بخش دارند. بدون درمان، افراد مبتلا به این اختلال می توانند در موقعیت های اجتماعی حتی ناخوشایند تر شوند که می تواند منجر به انزوای بیشتر شود.
با سلام
خوب اول از همه به قول آقای رشید پور تحصیلات برای پولدار شدن نیست
تحصیل یعنی خدمت و در آمد خوب
نه اینکه تجارت
خانم دکتر آقای دکتر درمان ها که به ندرت انحام می شود
پول می خواهید خوب همون بساز و بفروش شوید
از بس شما ها طمع دارید
همه بی دندان
همه افسرده
حالا موهای خود را هم کوتاه نمی کنیپ
من درگیر طرحواره ایثار هستم. چطوری درمانش کنم؟؟