تاریخ امروز :7 آذر 1403
انواع رویکردهای گروه درمانی

انواع رویکردهای گروه درمانی

گروه درمانی یکی از روش های موثری است که معمولا متخصصان آن را به کار میگیرند برای تشکیل این گروه های درمانی نیازمند یک روانکاو متخصص هستیم و حداقل دو بیمار که در این گروهخه ها شرکت کننند. پویایی این گروه های باعث میشود که افراد  در روند ان همراه شوند  این امر باعث میشود که بیشتر و بهتر روند درمان پیش برود و افراد بهتر  نتیجه بگیرند. در این گروه ها حس اعتماد ایجاد میشود و افراد بهتر می توانند مشکلات خود را با گروه به اشتراک بگذارند. شما اگر با رویکرد های این نوع گروه درمانی آشنا شوید و بتوانید با چشم باز وارد آن شوید میتوانید که بهتر و سریعتر نتیجه بگیرید. امروز با مادر سایت روانکده همراه باشید تا شما را بیشتر با رویکرد ها و روش های گروه درمالنی آشنا کنیم تا شما هم اگر نیاز به گروه ها داشتید بتوانید با چشم باز به آن وارد شوید.

مطالب مرتبط:تخلیه خشم درونی

وظیفه درمانگر این است که افراد داخل گروه را مدیریت کند و به سوی اینکه افراد مشکلات خود را بگویند و با یکدیگر همدلی و همدردی کنند و به صورت خلاصه با جامعه خود آشنا شوند هدایت کند. ورود به جلسات گروه درمانی باید با رضایت کامل شخصی باشد به این معنی که هیچکس اجباری برای شرکت در این جلسات القا نمی کند چون شاید بعضی افراد آمادگی این که مشکلات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند را نداشته باشند.

موضوعات گروه درمانی:

  •       اضطراب
  •       مشکلات ارتباطی
  •       ترک اعتیاد
  •       ابتلا به بیماری‌های سخت نظیر سرطان
  •       طلاق
  •       مهارت والدگری و فرزندپروری
  •       مشکلات خوردن
  •       سوء استفاده جنسی
  •       مدیریت و کنترل خشم
  •       سوگ و از دست دادن عزیزان

انواع رویکردهای گروه درمانی

انواع گروه درمانی

  •       گروه درمانی تربیتی و آموزشی
  •       گروه‌ درمانی مبتنی بر درمان یا پردازش محور

 

حوزه های گروه درمانی

  •       گروه‌های دارویی
  •       گروه درمانی روابط بین فردی
  •       گروه‌‌های خودیاری

گروه درمانی نوعی مداخله روانشناختی است که شامل گرد هم آوردن گروه کوچکی از افراد با مسائل یا نگرانی های مشابه برای ملاقات منظم با یک درمانگر آموزش دیده است. هدف گروه درمانی ایجاد محیطی حمایتی و امن برای اعضا است تا تجربیات، عواطف و افکار خود را به اشتراک بگذارند و از یکدیگر بیاموزند. انواع مختلفی از رویکردهای گروه درمانی وجود دارد که می تواند برای رسیدگی به طیف وسیعی از شرایط و نگرانی های سلامت روان مورد استفاده قرار گیرد.

بیشتر بخوانید: با افراد خسیس چگونه باید رفتار کرد؟

گروه های آموزشی روانی

گروه‌های آموزشی روانی برای ارائه اطلاعات در مورد یک موضوع یا وضعیت سلامت روانی طراحی شده‌اند. تمرکز بر آموزش است، به جای ارائه درمان یا حمایت. اعضا در مورد وضعیت، علائم، گزینه‌های درمانی و استراتژی‌های مقابله با آن‌ها یاد می‌گیرند. گروه‌های آموزشی روانی می‌توانند برای افرادی که به تازگی تشخیص داده شده‌اند یا در جستجوی اطلاعات در مورد یک موضوع سلامت روان هستند، مفید باشند.

گروه های پشتیبانی

گروه های حمایتی بر ارائه حمایت عاطفی و تشویق اعضایی که تجربه مشابهی را تجربه می کنند متمرکز هستند. گروه ممکن است توسط یک درمانگر آموزش دیده یا توسط یکی از اعضای گروه هدایت شود. گروه‌های حمایتی می‌توانند برای افرادی که احساس می‌کنند منزوی، تنها هستند یا در تجاربشان سوءتفاهم شده‌اند، مفید باشند.

گروه های درمان شناختی- رفتاری

گروه های درمان شناختی-رفتاری (CBT) بر کمک به اعضا در شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتارهای منفی متمرکز هستند. درمانگر از تکنیک های مبتنی بر شواهد برای کمک به اعضا برای یادگیری روش های جدید تفکر و رفتار استفاده می کند که می تواند سلامت روان آنها را بهبود بخشد. گروه‌های CBT می‌توانند برای افرادی که با اضطراب، افسردگی یا سایر شرایط سلامت روانی که تحت تأثیر الگوهای فکری منفی هستند، دست و پنجه نرم می‌کنند، مفید باشند.

گروه های رفتار درمانی دیالکتیکی

گروه‌های رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) بر کمک به اعضا برای یادگیری مهارت‌هایی برای تنظیم احساسات، بهبود روابط و مقابله با استرس متمرکز هستند. این درمان مبتنی بر اصول ذهن آگاهی و پذیرش است و بر توسعه مهارت های تنظیم هیجان، تحمل پریشانی و اثربخشی بین فردی تمرکز دارد. گروه‌های DBT می‌توانند برای افرادی که با اختلال شخصیت مرزی، آسیب‌رسانی به خود یا سایر مسائل مربوط به اختلالات عاطفی دست و پنجه نرم می‌کنند، مفید باشند.

گروه های درمان بین فردی

گروه های درمان بین فردی (IPT) بر کمک به اعضا برای بهبود روابط و مهارت های ارتباطی متمرکز هستند. درمانگر به اعضا کمک می کند تا الگوهایی را در روابط خود شناسایی کنند که ممکن است به نگرانی های سلامت روان آنها کمک کند، و مهارت هایی را برای بهبود ارتباطات، حل مسئله و تعیین مرزها آموزش می دهد. گروه های IPT می توانند برای افرادی که با مسائل بین فردی مانند تعارض، انزوای اجتماعی یا مشکل در ایجاد روابط نزدیک دست و پنجه نرم می کنند، مفید باشند.

3/5 - (1 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *