آیا هنگام برقراری ارتباط کودکتان متوجه حالتهایی همچون: خجالتی بودن، عبوس بودن، پرخاشگری، عصبی بودن و غیره شده اید؟ آیا به راحتی آنها را نادیده می گیرید؟ این بدان معناست که شما به مهارت های ارتباطی فرزندتان توجه نمی کنید.
باید بدانید نادیده گرفتن مهارت های ارتباطی می تواند آینده فرزند شما را به خطر بیندازد. در این مقاله از روانکده قصد داریم راهکارهایی مفید برای تقویت مهارتهای نرم کودکان را به والدین آموزش دهیم.
اهمیت مهارتهای ارتباطی چیست؟
انسجام، فصاحت، ادب و قاطعیت بدون پرخاشگری از ارکان ارتباط بی عیب و نقص است و امروزه مهارت های ارتباطی به عاملی برای موفقیت تبدیل شده اند.
برخی افراد با مهارت های نرم متولد می شوند و برخی آن ها را یاد می گیرند. بسیاری از کودکان در بیان ایده های خود مشکل دارند و با ترس همیشگی از قضاوت؛ نمی توانند خوب صحبت کنند. اما آنها می توانند بر این نقص غلبه کنند؛ اما چگونه؟ همه چیز از خانه شروع می شود.
مطلب مرتبط: چطور لحن مناسبی داشته باشیم؟
چگونه مهارتهای ارتباطی فرزندم را تقویت کنم؟
کودک شما ممکن است برای برقراری مکالمه به کمک شما نیاز داشته باشد تا یاد بگیرد که چگونه افکار و احساسات خود را بهتر بیان کند.
مهارت های ارتباطی در طول زمان و با تمرین ایجاد می شوند. از طریق الگوسازی، صحبت کردن، پرسیدن سوال، گوش دادن و تفکر می‌توانید در مورد مهارت های ارتباطی به فرزندان خود بیاموزید.
در ادامه 10 راه برای بهبود مهارت های ارتباطی کودکان را برای شما آورده‌ایم:
- به طور منظم با فرزندتان صحبت کنید
بچه هایی که در برقراری ارتباط مشکل دارند؛ ممکن است اصلاً تمایلی به صحبت کردن نداشته باشند. وظیفه والدین این است که فرزندشان را تشویق کنند تا حد امکان گفتگو را شروع کند یا به آن بپیوندد.
در طول دانندگی، آماده‌سازی غذا و .. در مورد کاری که انجام کی‌دهید با او گپ بزنید و مکالمات را به آنچه در اطراف فرزندتان می گذرد مرتبط کنید. با این کار احساس راحتی و دایره لغات فرزندتان افزایش می‌یابد.
- به آنچه فرزندتان می گوید گوش دهید و منعکس کنید
بعد از اینکه فرزندتان چیزی به شما گفت؛ بخشی از گفته های فرزندتان را تکرار کنید و سپس با یک سوال درباره صحبتهای او مکالمه را ادامه دهید.
- مکالمات تمرینی با کودک خود داشته باشید
در مورد انواع موقعیت هایی صحبت کنید که فرزندتان ممکن است در آنها عصبی شود. این شرایط ممکن است شامل صحبت کردن با بچه های دیگر در هنگام انتظار اتوبوس، یا در هنگام ناهار باشد.
به نوبت در قالب نقش فرد مقابل مکالمه قرار بگیرید و آنچه را که فرزندتان می‌تواند بگوید تمرین کنید تا فرزندتان بتواند در مورد سناریوها، موضوعات گفتگو و پاسخ های مختلف فکر کند.
- فرزندتان را با زبان بدن آشنا کنید
کودکانی که با برقراری ارتباط مشکل دارند؛ ممکن است با نشانه های غیرکلامی ناآشنا باشند. برای کودک خود؛ زبان بدن را با مثال عملی توضیح دهید.
- با فرزندتان بخوانید
مهم نیست با فرزندتان چه می خوانید؛ مهمترین چیز این است که با هم این کار را انجام دهید. مثلا به نوبت برای یکدیگر مطالعه کنید یا پس از اتمام یک کتاب یا برنامه تلویزیونی؛ در مورد محیط، طرح داستان، شخصیت ها و هر کلمه جدیدی که ممکن است در داستان باشد صحبت کنید.
- نظر فرزندتان را بپرسید
برقراری ارتباط مستلزم آن است که بچه ها در مورد احساسات خود فکر کنند. نظر فرزندتان را در مورد موضوعات مرتبط بپرسید تا او وادار به فکر کردن شود. پرسشهایی مانند “آیا تیم دیگر باید برنده می شد؟” یا استفاده از جملات “من فکر می کنم” یا “من احساس می کنم” تمرین خوبی برای تشویق کودکان به شرکت در مکالمه و نظر دادن است.
مطلب مرتبط: چگونه افکار مثبت را جایگزین افکار منفی کنیم؟
- فرزندتان را تشویق کنید که یک دفتر خاطرات داشته باشد
برخی از بچه ها وقتی فرصتی برای فکر کردن به افکار خود داشته باشند؛ راحت تر با دیگران صحبت می کنند و در این زمینه نوشتن فعالیت ها و احساسات روزانه در یک دفترچه خاطرات می تواند به کودک شما کمک کند تا راحت تر افکار خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
- از گفتگوهای احساسی با کودک خودداری کنید
کنار گذاشتن احساسات در حین صحبت نه تنها برای کودکان که برای بزرگسالان نیز بسیار چالش برانگیز است. اما مهارت های ارتباطی خوب مستلزم این است که بر احساسات خود کنترل داشته باشید.
پس به فرزند خود بیاموزید که یک حادثه مثلا یک اتفاق ناخوشایند سر کلاس درس را؛ بدون احساساتی شدن روایت کند.
- به فرزندتان همدلی را آموزش دهید
همدلی یک ویژگی زیباست. وقتی به فرزندان خود مهارت های ارتباطی را آموزش می دهید؛ سعی کنید حس همدلی و توجه به احساسات دیگران را به آنها تلقین کنید.
کودکان باید بدانند که جهان خارج از دیدگاه آنها نیز وجود دارد و باید آماده گوش دادن به صحبت های دیگران باشند؛ این کار به آنها کمک می کند تا شنوندگان بهتری شوند و همچنین محترمانه صحبت کنند.
- کودکان را به درون نگری تشویق کنید
کودکان در مورد محیط اطراف خود بسیار کنجکاو هستند؛ اما به سختی به درون خود نگاه می کنند. درون نگری به معنای تجزیه و تحلیل احساسات و افکار خود است.
مطلب مرتبط: شخصیت INFJ چیست؟
به عنوان مثال؛ هنگامی که فرزند شما از چیزی عصبانی است؛ شما به آرامی او را وادار کنید به این بیندیشد که دقیقاً چه چیزی باعث تحریک احساسات او شده است و او را تشویق کنید تا پاسخ درست را بیابد.
کلام آخر
فقدان مهارت های ارتباطی در کودکان ممکن است مشکلاتی در سازگاری با سیستم مدرسه و افت تحصیلی را برای آنها به دنبال داشته باشد و در دراز مدت بر توانایی یادگیری‌شان نیز تأثیر بگذارد.
یادگیری و مهارت های ارتباطی مکمل یکدیگر هستند تا کودک را برای آموزش و به طور کلی زندگی آینده آماده کنند.
دیدگاهتان را بنویسید