مرز باریکی بین استرس و اضطراب وجود دارد. هر دو واکنش های احساسی هستند، اما استرس معمولا توسط یک محرک خارجی ایجاد می شود. محرک می تواند کوتاه مدت باشد، مانند ضرب الاجل کاری یا دعوا با یکی از عزیزان یا طولانی مدت، مانند ناتوانی در کار، تبعیض یا بیماری مزمن. افراد تحت استرس علائم روحی و جسمی مانند تحریک پذیری، عصبانیت، خستگی، درد عضلانی، مشکلات گوارشی و مشکل در خواب را تجربه می کنند.
از سوی دیگر، اضطراب با نگرانی های مداوم و بیش از حد تعریف می شود که حتی در غیاب یک عامل استرس زا از بین نمی روند. اضطراب منجر به مجموعه ای تقریبا مشابه از علائم استرس می شود: بی خوابی، مشکل در تمرکز، خستگی، تنش عضلانی و تحریک پذیری.
استرس خفیف و اضطراب خفیف هر دو به مکانیسم های مقابله ای مشابه، به خوبی پاسخ می دهند. فعالیت بدنی، رژیم غذایی مغذی و متنوع و بهداشت خواب خوب نقطه شروع خوبی هستند، اما مکانیسم های مقابله ای دیگری نیز وجود دارد.
اگر استرس یا اضطراب شما به این تکنیک های مدیریتی پاسخ نمی دهد یا اگر احساس می کنید که استرس یا اضطراب بر عملکرد یا خلق و خوی روزانه تان تاثیر می گذارد با یک مشاور صحبت کنید که می تواند به شما در درک آن چه تجربه میکنید کمک کند و ابزار های مقابله ای اضافی را در اختیار شما قرار دهد.
به عنوان مثال، یک روانشناس می تواند در تعیین این که آیا ممکن است اختلال اضطرابی داشته باشید یا خیر، کمک کند. اختلالات اضطرابی از نظر شدت و مدت طولانی با احساس اضطراب کوتاه مدت متفاوت است؛ این اضطراب معمولا برای ماه ها ادامه می یابد و بر خلق و خو و عملکرد تاثیر منفی می گذارد. برخی از اختلالات اضطرابی، مانند آگورافوبیا (ترس از فضا های عمومی یا باز)، ممکن است باعث شود فرد از فعالیت های لذت بخش اجتناب کند یا حفظ شغل را دشوار کند.
یکی از شایع ترین اختلالات اضطرابی اختلال اضطراب فراگیر است. برای تشخیص این که آیا فردی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است، مشاور به دنبال علائمی مانند نگرانی بیش از حد و غیرقابل کنترل است که در بیشتر روز ها در طول شش ماه رخ می دهد. نگرانی ممکن است از موضوعی به موضوع دیگر بپرد. اختلال اضطراب فراگیر با علائم فیزیکی اضطراب نیز همراه است.
یکی دیگر از انواع اختلالات اضطرابی، اختلال هراس است که با حملات ناگهانی اضطراب مشخص می شود که ممکن است فرد را دچار عرق کردن، سرگیجه و نفس نفس زدن کند. اضطراب همچنین ممکن است به شکل فوبیای خاص (مانند ترس از پرواز) یا به صورت اضطراب اجتماعی که با ترس فراگیر از موقعیت های اجتماعی مشخص می شود، ظاهر شود.

فهرست مطالب
- 1 علائم استرس و اضطراب
- 2 چگونه استرس را از اضطراب تشخیص دهیم؟
- 3 درمان استرس و اضطراب
- 3.1 استراتژی های آرامش بخش
- 3.2 صحبت کردن در مورد آن
- 3.3 تعریف علمی استرس و اضطراب و مرز میان آنها
- 3.4 ریشههای روانشناختی استرس در مقایسه با اضطراب
- 3.5 نقش مغز و سیستم عصبی در ایجاد استرس و اضطراب
- 3.6 تفاوت محرکهای بیرونی در استرس و عوامل درونی در اضطراب
- 3.7 نشانههای جسمی و فیزیولوژیکی استرس در برابر اضطراب
- 3.8 اثرات کوتاهمدت استرس و مقایسه آن با پیامدهای بلندمدت اضطراب
- 3.9 تأثیر استرس و اضطراب بر عملکرد تحصیلی و شغلی افراد
- 3.10 رابطه استرس و اضطراب با سبک زندگی و عادات روزانه
- 3.11 نقش شخصیت و تفاوتهای فردی در تجربه استرس و اضطراب
- 3.12 مرز باریک میان استرس سازنده و اضطراب آسیبزا
- 3.13 بهترین مرکز مشاوره برای تشخیص تفاوت استرس و اضطراب
- 3.14 چرا انتخاب روانشناس متخصص در زمینه استرس و اضطراب اهمیت دارد؟
- 3.15 هزینه جلسات درمانی برای مدیریت استرس و اضطراب چقدر است؟
- 3.16 مقایسه خدمات کلینیکهای روانشناسی در درمان استرس و اضطراب
- 3.17 نقش مشاوره آنلاین در درک تفاوت استرس و اضطراب
- 3.18 معرفی برنامههای درمانی اختصاصی برای کاهش استرس و اضطراب
- 3.19 چگونه با مراجعه به مراکز معتبر میتوان کیفیت زندگی را بهبود داد؟
- 3.20 تجربه مراجعان از درمان تخصصی استرس و اضطراب چه میگوید؟
- 3.21 آینده فرد پس از دریافت خدمات حرفهای مدیریت استرس و اضطراب
- 3.22 چرا همین امروز باید درمان استرس و اضطراب را آغاز کرد؟
- 4 درباره “تفاوت استرس و اضطراب” بیشتر بخوانید:
علائم استرس و اضطراب
شباهت های زیادی بین علائم استرس و اضطراب وجود دارد. زمانی که فردی استرس دارد، ممکن است این موارد را تجربه کند:
- ضربان قلب سریع تر
- تنفس سریع تر
- افکار مضطرب
- بدخلقی، تحریک پذیری یا عصبانیت
- ناراحتی عمومی
- احساس غرق شدن
- تنهایی
- حالت تهوع
- سرگیجه
- اسهال یا یبوست
وقتی فردی مضطرب است، ممکن است این موارد را تجربه کند:
- ضربان قلب سریع تر
- تنفس سریع تر
- احساس ناراحتی یا ترس
- تعریق
- اسهال یا یبوست
- عصبی بودن
- تنش
- بی قراری
چگونه استرس را از اضطراب تشخیص دهیم؟
استرس و اضطراب بخشی از یک واکنش بدنی هستند و علائم مشابهی دارند. این بدان معناست که تشخیص آن ها از هم سخت است. استرس معمولا کوتاه مدت و در پاسخ به یک تهدید شناخته شده است. اضطراب ممکن است باقی بماند و گاهی اوقات به نظر می رسد که هیچ چیز باعث آن نمی شود.

درمان استرس و اضطراب
اختلالات اضطرابی را می توان با روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از این دو درمان کرد. یکی از پر کاربرد ترین رویکرد های درمانی، درمان شناختی رفتاری است که بر تغییر الگو های فکری ناسازگار مرتبط با اضطراب تمرکز دارد. درمان بالقوه دیگر، مواجهه درمانی است که شامل مقابله با محرک های اضطراب به روشی ایمن و کنترل شده به منظور شکستن چرخه ترس در اطراف محرک است.
افراد می توانند استرس و اضطراب را به روش های مختلفی درمان یا مدیریت کنند، از جمله:
استراتژی های آرامش بخش
راهبرد های تمدد اعصاب می تواند به افراد کمک کند تا با استرس و اضطراب کنار بیایند. آن ها عبارتند از:
- تمرینات تنفسی
- تمرکز بر یک کلمه آرامش بخش، مانند صلح یا آرامش
- تجسم یک صحنه آرام، مانند یک ساحل یا علفزار
- تمرین یوگا
- تمرین تا چی
- به آرامی تا 10 شمردن
- ورزش
فعالیت بدنی می تواند به افراد برای مقابله با موقعیت های استرس زا کمک کند. این ممکن است یک پیاده روی سریع، دوچرخه سواری یا دویدن باشد. حرکات سیال فعالیت هایی مانند یوگا و چی گونگ نیز می تواند به افراد کمک کند تا احساس آرامش کنند.
صحبت کردن در مورد آن
صحبت کردن در مورد نگرانی های آن ها، چه رو در رو، چه از طریق تلفن یا از طریق فضای مجازی، می تواند به افراد برای کاهش استرس کمک کند. افراد ممکن است انتخاب کنند که با یک دوست، شریک، یکی از اعضای خانواده یا همکارشان چت کنند. باید قبول کنید:
- بپذیرید که نمی توانید همه چیز را کنترل کنید.
- به جای این که به دنبال کمال باشید، به بهترین شکل خود رضایت دهید.
- یاد بگیرید که چه چیزی باعث استرس و اضطراب شما می شود.
- کافئین و الکل را محدود کنید.
- وعده های غذایی متعادل بخورید.
- به اندازه کافی بخوابید.
- هر روز ورزش کنید.
تعریف علمی استرس و اضطراب و مرز میان آنها
استرس به واکنش طبیعی بدن در برابر فشارها یا تهدیدهای بیرونی گفته میشود. این واکنش میتواند به شکل افزایش ضربان قلب، ترشح هورمون آدرنالین یا آمادگی برای واکنش سریع در موقعیتهای چالشبرانگیز ظاهر شود. اضطراب اما بیشتر حالتی درونی و پایدار است که بدون نیاز به محرک مستقیم خارجی نیز فرد را درگیر نگرانی و تنش ذهنی میکند.
مرز میان این دو مفهوم در ماهیتشان نهفته است. استرس اغلب موقتی و وابسته به شرایط بیرونی است، در حالی که اضطراب حتی زمانی که محرکی وجود ندارد، ادامه مییابد. این تمایز نشان میدهد که هرچند شباهتهایی میان آنها وجود دارد، اما اضطراب پیچیدگی و تداوم بیشتری دارد و میتواند به یک اختلال روانی تبدیل شود.
ریشههای روانشناختی استرس در مقایسه با اضطراب
از دیدگاه روانشناسی، استرس ریشه در پاسخ طبیعی بدن به فشارهای محیطی دارد. وقتی فرد با موقعیتی دشوار مانند امتحان یا مهلت کاری روبهرو میشود، استرس بهعنوان یک مکانیزم دفاعی فعال میشود تا فرد را برای مدیریت موقعیت آماده کند. این واکنش در اصل بخشی از روند طبیعی بقا محسوب میشود.
اضطراب اما بیشتر ریشه در نگرشها، افکار منفی و نگرانیهای مداوم دارد. در این حالت، حتی بدون وجود یک عامل واقعی، ذهن فرد بهطور مداوم درگیر احتمال وقوع خطر یا شکست است. این ویژگی نشان میدهد که اضطراب برخلاف استرس، ارتباط تنگاتنگی با الگوهای فکری و باورهای فردی دارد.
نقش مغز و سیستم عصبی در ایجاد استرس و اضطراب
مغز در ایجاد هر دو پدیده نقش اساسی دارد. در شرایط استرسزا، بخش آمیگدال مغز فعال میشود و سیگنالهایی برای ترشح هورمونهای استرس مانند کورتیزول ارسال میکند. این واکنش باعث میشود بدن در حالت آمادهباش قرار گیرد تا بتواند با تهدید بیرونی مقابله کند.
در اضطراب، فعالسازی مغز پیچیدهتر است. این حالت نهتنها آمیگدال، بلکه بخشهای مرتبط با حافظه و پردازش شناختی را نیز درگیر میکند. همین موضوع توضیح میدهد که چرا اضطراب میتواند حتی بدون وجود محرک واقعی ادامه پیدا کند و بهصورت چرخهای مداوم ذهن فرد را درگیر نماید.
تفاوت محرکهای بیرونی در استرس و عوامل درونی در اضطراب
استرس معمولاً پاسخی به شرایط بیرونی است. زمانی که فرد با موقعیتی مانند یک مصاحبه کاری یا سخنرانی عمومی مواجه میشود، بدن واکنش نشان میدهد و پس از پایان موقعیت، استرس نیز فروکش میکند. در این حالت عامل بیرونی بهوضوح قابل شناسایی است.
اضطراب اما بیشتر از عوامل درونی نشئت میگیرد. نگرانیهای دائمی درباره آینده، افکار منفی و پیشبینیهای بدبینانه از جمله محرکهایی هستند که اضطراب را تقویت میکنند. فردی که مضطرب است، حتی در شرایط عادی نیز احساس تهدید میکند، زیرا عامل اصلی در ذهن او ریشه دارد نه در محیط.
نشانههای جسمی و فیزیولوژیکی استرس در برابر اضطراب
نشانههای جسمی استرس معمولاً بهطور ناگهانی ظاهر میشوند. افزایش ضربان قلب، تعریق، تنش عضلانی و تغییرات سریع در تنفس از جمله علائمی هستند که هنگام مواجهه با موقعیتهای استرسزا دیده میشوند. این نشانهها اغلب پس از رفع موقعیت کاهش مییابند.
در اضطراب، نشانهها ماندگارتر و پیچیدهتر هستند. فرد ممکن است دچار بیخوابی مزمن، دلدرد یا سردردهای مکرر شود. این علائم بهجای آنکه به یک موقعیت خاص محدود باشند، بهصورت طولانیمدت ادامه مییابند و میتوانند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند.
اثرات کوتاهمدت استرس و مقایسه آن با پیامدهای بلندمدت اضطراب
استرس کوتاهمدت میتواند حتی فوایدی نیز به همراه داشته باشد. برای مثال، در شرایطی مانند امتحان یا مسابقه ورزشی، استرس باعث افزایش تمرکز و انرژی میشود. با این حال اگر این وضعیت بیش از حد طولانی شود، به خستگی و کاهش کارایی منجر خواهد شد.
اضطراب اغلب پیامدهای بلندمدت دارد. نگرانی مداوم، خستگی ذهنی و کاهش توانایی تمرکز تنها بخشی از این پیامدها هستند. در نهایت، اضطراب میتواند به افسردگی یا اختلالات شدیدتر روانی تبدیل شود، زیرا برخلاف استرس، ماهیت آن پایدار و فرسایشی است.
تأثیر استرس و اضطراب بر عملکرد تحصیلی و شغلی افراد
استرس در محیطهای تحصیلی یا کاری میتواند بهعنوان یک انگیزه موقت عمل کند. دانشآموز یا کارمندی که تحت فشار قرار دارد، ممکن است در کوتاهمدت عملکرد بهتری نشان دهد. با این حال، ادامه استرس در طولانیمدت به کاهش بازدهی و فرسودگی منجر میشود.
اضطراب اثر مخربتری بر عملکرد دارد. نگرانی دائمی مانع تمرکز فرد میشود و توانایی او را در حل مسئله یا خلاقیت کاهش میدهد. در نتیجه، فرد نهتنها بازدهی کمتری دارد بلکه ممکن است از فعالیتهای تحصیلی یا شغلی فاصله بگیرد و اعتماد به نفس خود را از دست بدهد.
رابطه استرس و اضطراب با سبک زندگی و عادات روزانه
سبک زندگی میتواند نقش مهمی در شدت و تداوم استرس و اضطراب داشته باشد. فردی که استراحت کافی ندارد یا تغذیه نامناسب دارد، بیشتر در معرض استرسهای روزمره قرار میگیرد. مدیریت زمان و فعالیت بدنی میتواند میزان استرس را کاهش دهد و بدن را مقاومتر کند.
در اضطراب، سبک زندگی نقشی دوچندان دارد. کمخوابی، مصرف بیش از حد کافئین یا کمبود فعالیت بدنی میتواند نشانههای اضطراب را تشدید کند. برعکس، عادات سالم مانند ورزش منظم، خواب کافی و تغذیه مناسب به فرد کمک میکنند اضطراب خود را بهتر مدیریت کند.
نقش شخصیت و تفاوتهای فردی در تجربه استرس و اضطراب
ویژگیهای شخصیتی در نحوه تجربه استرس و اضطراب تأثیر بسزایی دارند. برخی افراد به دلیل شخصیت انعطافپذیر و خوشبین خود، استرسهای روزمره را بهتر مدیریت میکنند. در مقابل، کسانی که کمالگرا هستند یا حساسیت بیشتری نسبت به فشارهای محیطی دارند، احتمالاً شدت بیشتری از استرس را تجربه خواهند کرد.
در زمینه اضطراب نیز تفاوتهای فردی نقش مهمی ایفا میکنند. افرادی که مستعد افکار منفی یا نگرانیهای مداوم هستند، بیشتر در معرض اضطراب قرار میگیرند. این تفاوتها نشان میدهد که هر فرد باید با توجه به ویژگیهای شخصیتی خود راهکارهای مناسبی برای مدیریت اضطراب پیدا کند.
مرز باریک میان استرس سازنده و اضطراب آسیبزا
استرس میتواند در حدی مشخص سازنده باشد. این نوع استرس، فرد را به تلاش بیشتر وادار میکند و موجب رشد مهارتها میشود. اما زمانی که شدت یا مدت استرس از حد طبیعی فراتر رود، به اضطراب تبدیل میشود و جنبه آسیبزا پیدا میکند.
اضطراب برخلاف استرس سازنده، همواره مانعی برای رشد و پیشرفت است. فردی که درگیر اضطراب است، توانایی تمرکز و تصمیمگیری خود را از دست میدهد. همین تفاوت کوچک اما مهم میان استرس و اضطراب، اهمیت شناخت مرز باریک میان آنها را برجسته میسازد.

بهترین مرکز مشاوره برای تشخیص تفاوت استرس و اضطراب
انتخاب بهترین مرکز مشاوره برای تشخیص تفاوت میان استرس و اضطراب نخستین گام برای ورود به مسیر درمان است. مراکزی که از روانشناسان متخصص، ابزارهای تشخیصی معتبر و رویکردهای علمی روز بهرهمند باشند، میتوانند تصویری دقیق از وضعیت ذهنی فرد ارائه دهند. مراجعه به چنین مراکزی کمک میکند تا شخص دریابد آیا با یک واکنش طبیعی به فشارهای محیطی مواجه است یا گرفتار اضطرابی مداوم و آسیبزا شده است.
در بهترین مراکز مشاوره، روند تشخیص تنها به گفتوگو محدود نمیشود. روانشناس با استفاده از آزمونهای بالینی و ارزیابیهای استاندارد، شدت استرس یا اضطراب را مشخص میکند. این رویکرد دقیق باعث میشود برنامه درمانی کاملاً متناسب با نیازهای فرد طراحی گردد و احتمال موفقیت درمان به شکل چشمگیری افزایش یابد.
چرا انتخاب روانشناس متخصص در زمینه استرس و اضطراب اهمیت دارد؟
بسیاری از افراد برای مشکلات روانی خود به افراد غیرمتخصص یا مشاوران عمومی مراجعه میکنند. اما زمانی که موضوع تفاوت استرس و اضطراب مطرح میشود، نقش روانشناس متخصص برجستهتر میشود. روانشناسی که تجربه کافی در این حوزه دارد، میتواند میان نشانههای مشابه تمایز قائل شود و ریشه واقعی مشکل را شناسایی کند.
اهمیت این انتخاب در نتایج درمان نیز آشکار میشود. روانشناس متخصص نهتنها به فرد کمک میکند نشانههای خود را درک کند، بلکه راهکارهایی علمی و اثباتشده برای مدیریت استرس و اضطراب ارائه میدهد. این تخصص، احتمال بازگشت علائم را کاهش داده و کیفیت زندگی فرد را بهبود میبخشد.
هزینه جلسات درمانی برای مدیریت استرس و اضطراب چقدر است؟
یکی از پرسشهای رایج در ذهن مراجعان، هزینه جلسات درمانی است. این هزینه بسته به شهر، مرکز مشاوره و تجربه روانشناس متفاوت است. مراکز معتبر معمولاً تعرفههای مشخص و شفافی دارند و پیش از آغاز روند درمان، هزینهها را به طور کامل توضیح میدهند. این شفافیت به مراجعان کمک میکند با آرامش بیشتری تصمیم بگیرند.
از منظر اقتصادی، باید به درمان استرس و اضطراب به عنوان یک سرمایهگذاری بلندمدت نگاه کرد. هزینهای که امروز برای جلسات درمانی پرداخت میشود، میتواند مانع بروز مشکلات جدیتر در آینده شود. کاهش خطر ابتلا به بیماریهای جسمی ناشی از اضطراب و افزایش بهرهوری فرد در تحصیل و کار، ارزش این سرمایهگذاری را به خوبی نشان میدهد.
مقایسه خدمات کلینیکهای روانشناسی در درمان استرس و اضطراب
کلینیکهای مختلف رویکردهای متفاوتی برای درمان استرس و اضطراب دارند. برخی از آنها بر درمانهای شناختی-رفتاری تمرکز میکنند، در حالی که برخی دیگر ترکیبی از رواندرمانی فردی و گروهی را به کار میگیرند. مقایسه خدمات این مراکز به مراجعان کمک میکند متناسبترین روش را انتخاب کنند.
نکته مهم در این مقایسه، توجه به تجربه متخصصان و موفقیتهای گذشته کلینیک است. مراکزی که پروندههای درمانی موفق بیشتری دارند، نشان میدهند که روشهایشان کارآمد بوده است. بنابراین انتخاب آگاهانه میان کلینیکها میتواند مسیر درمان را کوتاهتر و مؤثرتر کند.
نقش مشاوره آنلاین در درک تفاوت استرس و اضطراب
با گسترش فناوری، مشاوره آنلاین به یکی از گزینههای محبوب تبدیل شده است. افرادی که امکان مراجعه حضوری ندارند، میتوانند از طریق تماس تصویری یا صوتی با روانشناس ارتباط برقرار کنند. این شیوه دسترسی به خدمات تخصصی را برای بسیاری از افراد آسانتر کرده است.
مشاوره آنلاین بهویژه در زمینه استرس و اضطراب کارایی بالایی دارد. فرد میتواند در محیط آرام خانه خود با روانشناس صحبت کند و احساس امنیت بیشتری داشته باشد. این شرایط باعث میشود روند درمان با مشارکت فعالتری دنبال شود و نتایج مثبتتری حاصل گردد.
معرفی برنامههای درمانی اختصاصی برای کاهش استرس و اضطراب
مراکز معتبر برای مدیریت استرس و اضطراب برنامههای درمانی اختصاصی طراحی میکنند. این برنامهها شامل جلسات منظم مشاوره، تمرینهای آرامسازی ذهنی و در صورت نیاز مداخلات دارویی هستند. طراحی چنین برنامهای با توجه به شرایط فردی هر مراجعهکننده انجام میشود تا بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
برنامههای درمانی اختصاصی به مراجعان کمک میکند احساس کنند روند درمان برای آنها شخصیسازی شده است. این احساس ارزشمندی و توجه، انگیزه فرد را برای ادامه جلسات افزایش میدهد و شانس موفقیت درمان را بیشتر میکند.
چگونه با مراجعه به مراکز معتبر میتوان کیفیت زندگی را بهبود داد؟
مراکز معتبر تنها بر کاهش علائم تمرکز نمیکنند، بلکه هدف اصلی آنها ارتقای کیفیت زندگی مراجعان است. فردی که استرس و اضطراب خود را مدیریت میکند، در روابط اجتماعی، محیط کاری و حتی سلامت جسمی خود بهبود چشمگیری مشاهده خواهد کرد.
بهبود کیفیت زندگی نتیجه ایجاد تغییرات پایدار است. مراکز معتبر با آموزش مهارتهای مدیریت هیجان، تکنیکهای آرامسازی و راهکارهای مقابله با افکار منفی، ابزارهایی در اختیار فرد قرار میدهند که بتواند در آینده نیز از آنها بهره ببرد.
تجربه مراجعان از درمان تخصصی استرس و اضطراب چه میگوید؟
تجربه مراجعان یکی از معتبرترین معیارها برای سنجش موفقیت یک مرکز مشاوره است. بسیاری از افرادی که خدمات حرفهای دریافت کردهاند، از کاهش چشمگیر نشانهها و افزایش آرامش ذهنی خود سخن میگویند. شنیدن این تجربهها میتواند برای دیگران انگیزهبخش باشد.
علاوه بر این، مراجعان اغلب از تغییر نگرش خود نسبت به زندگی صحبت میکنند. آنها پس از درمان یاد گرفتهاند که چگونه با فشارهای روزمره کنار بیایند و نگرانیهای مداوم را کنترل کنند. این تغییر نگرش، مهمترین دستاورد درمان است.
آینده فرد پس از دریافت خدمات حرفهای مدیریت استرس و اضطراب
کسی که خدمات حرفهای دریافت میکند، آیندهای متفاوت و روشنتر خواهد داشت. توانایی کنترل استرس و اضطراب به او کمک میکند با اعتماد به نفس بیشتری در موقعیتهای چالشبرانگیز حاضر شود. این مهارتها در محیط کار و تحصیل نیز نقش تعیینکنندهای دارند.
در بلندمدت، فردی که بر استرس و اضطراب خود تسلط دارد، از سلامت روانی پایدارتر و کیفیت زندگی بالاتری برخوردار خواهد بود. او میتواند اهداف شخصی و حرفهای خود را با تمرکز و آرامش بیشتری دنبال کند و احساس رضایت بیشتری از زندگی داشته باشد.
چرا همین امروز باید درمان استرس و اضطراب را آغاز کرد؟
به تعویق انداختن درمان استرس و اضطراب تنها به افزایش مشکلات منجر میشود. هرچه فرد زودتر اقدام کند، مغز و بدن او سریعتر به شرایط جدید پاسخ میدهند و تغییرات مثبت زودتر آشکار میشوند. این موضوع بهویژه در جوانان اهمیت دارد زیرا انعطافپذیری ذهنی بیشتری دارند.
شروع درمان امروز یعنی جلوگیری از پیامدهای جدی فردا. فردی که از همین حالا اقدام میکند، آیندهای سالمتر، آرامتر و موفقتر برای خود رقم خواهد زد. این تصمیم یکی از مهمترین گامهایی است که هر شخص میتواند برای سلامت روانی خود بردارد.
جسارتن در این مقاله فقط یک روش درمان کمرویی وجود داشت که مراجعه به مشاور دکتر جبلی است
سلام خانم دکتر خسته نباشید من حدود دوماهی میشه ک ب شدت اضطراب دارم ینی ب حالته ک اگه یکفکر منفی کنم ک حتی غیر واقعی باشه میترسم ب خودم تلقین کنمو بشه
و حس میکنم زمانی ب اینچیزا فکر میکنم توی مدارشون میوفتمو خیلی بده
و اگه یکبیماری خطرناکی ی مقدار علائمش شبیه من باشه حمش میترسم ک اونو داشته باشم
و نمیدونم چیکار کنم جدیدا تصمیم گرفتم کاری ب فکرام نداشته باشم و اجازه بدم وارد مدارشون بشم حس میکنم ی مقدار تاثیرشون کمتر شده
سلام. قصد داستان سرایی ندارم و میدونم همه میدنید قراره چی بگم… ولی قضیه اینه ک وقتی یک چیزی تو رو بیشتر از هرچیزی تو زندگیت ازرده میکنه اونوقته ک هر جور شده میخوای فقط بتونی درست درخواست کمک کنی….. پس قصد سخنرانی ندارم بلکه کمک میخوام.. داستان من خیلی طولانی و راز الود تر از چیزیه ک بخوام تعریف کنم و کسی متوجه بشه.. منظورم از راز اون مفهمومی هست ک در کتاب سایه ازش یاد میشه : اسرارتان شما را بیمار نگه میدارند.
و مشکل من اینجاست تجزیه و تحلیل بیش از حدی که روی رازه… پس میتونم بگم اینکه کسی بتونه بهم کمک کنه غیر ممکنه یا خیلی سخته یا ی راوان شناس خبره هست ک همه ی اینها یعنی راه حلی ندارم
نمیتونم در مورد هیچ چیز ب هیچکس توضیح بدم و قسمت بدش اینه ک شاید چون ی پروسه ی چهار ساله هست ب این نقطه از حاد بودن رسیده ک اعتماد ب نفسی ندارم مثلا چون میدونم هرچی از دهن بیرون می اید تجزیه تحلیله پس به خودم مدام میگم چیزی رو نگو… حرفی را نزن… … میشه گفت هر لحظه لحظه زنگی ام رو با خودم درگیرم واین بدترین چیزی هست ک میشه اتفاق بیافته….. هیچ اعتمادی ب خودن ندارم حتی میشه گفت اعتماد ندارم ک بتونم ی متن دیگه بنویسم ک دوباره توضیحی اراعه بدم……… فقط دارم از بین میرم قضیه این نیست ک تحمل نکنم قضیه اینه ک دیگه بسه و کمک میخوام اما نمیتونم ب کسی بگم چون ضعیف بیمار یا… هر کاری ک باهام کرده….. ممنون میشم راهنمایی کنید این هم تیری بود در تاریکی هرچند امیدی نیست ممنون و موفق باشید