اسکیزوفرنی یک اختلال مغزی مزمن است که کم تر از یک درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. هنگامی که اسکیزوفرنی فعال است، علائم می تواند شامل هذیان، توهم، گفتار نامنظم، مشکل در تفکر و عدم انگیزه باشد. با این حال، با درمان، بیشتر علائم اسکیزوفرنی تا حد زیادی بهبود می یابد و احتمال عود می تواند کاهش یابد.
در حالی که هیچ درمانی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد، تحقیقات منجر به درمان ها نوآورانه و ایمن تر می شود. کارشناسان همچنین با مطالعه ژنتیک، انجام تحقیقات رفتاری و استفاده از تصویربرداری پیشرفته برای بررسی ساختار و عملکرد مغز، علل این بیماری را کشف می کنند. این رویکرد ها نوید درمان های جدید و موثر تر را می دهند.
پیچیدگی اسکیزوفرنی ممکن است به توضیح این که چرا تصورات غلط در مورد این بیماری وجود دارد کمک کند. اسکیزوفرنی به معنای شکاف شخصیتی یا چند شخصیتی نیست.
اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نسبت به مردم عادی خطرناک تر یا خشن نیستند. در حالی که منابع محدود سلامت روان در جامعه ممکن است منجر به بی خانمانی و بستری شدن مکرر در بیمارستان شود، این یک تصور غلط است که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در نهایت بی خانمان می شوند یا در بیمارستان زندگی می کنند. اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی با خانواده خود، در خانه خود یا به تنهایی زندگی می کنند.
تحقیقات نشان داده است که اسکیزوفرنی مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد، اما ممکن است در مردان زود تر شروع شود. نرخ ها در سراسر جهان مشابه است. احتمال مرگ افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در سنین پایین تر از جمعیت عمومی بیشتر است، که عمدتا به دلیل نرخ بالا ی بیماری های هم زمان پزشکی مانند بیماری قلبی و دیابت است.
فهرست مطالب
علائم اختلال شخصیت اسکیزوفرنی
هنگامی که اختلال شخصیت اسکیزوفرنی فعال است، می توان آن را با دوره هایی مشخص کرد که در آن فرد قادر به تشخیص تجربیات واقعی و غیر واقعی نیست. مانند هر بیماری دیگری، شدت، مدت و فراوانی علائم می تواند متفاوت باشد.
با این حال، در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، بروز علائم شدید روان پریشی اغلب با افزایش سن فرد کاهش می یابد. عدم مصرف دارو ها طبق تجویز، استفاده از الکل یا دارو های غیرقانونی و موقعیت های استرس زا باعث افزایش علائم می شوند. علائم به سه دسته عمده تقسیم می شوند:
- علائم مثبت: (آن هایی که به طور غیر طبیعی وجود دارند) توهم، مانند شنیدن صدا ها یا دیدن چیز هایی که وجود ندارند، پارانویا و اغراق آمیز یا تحریف ادراکات، باور ها و رفتار ها.
- علائم منفی: (کسانی که به طور غیر طبیعی غایب هستند) از دست دادن یا کاهش توانایی شروع برنامه ها، صحبت کردن، ابراز احساسات یا لذت بردن.
- علائم بی نظم: تفکر و گفتار آشفته، مشکل در تفکر منطقی و گاهی رفتار های عجیب و غریب یا حرکات غیر طبیعی.
شناخت یکی دیگر از حوزه های عملکردی است که در اسکیزوفرنی تحت تاثیر قرار می گیرد و منجر به مشکلات توجه، تمرکز و حافظه و کاهش عملکرد آموزشی می شود.
علائم اسکیزوفرنی معمولا برای اولین بار در اوایل بزرگسالی ظاهر می شود و برای تشخیص باید حداقل شش ماه باقی بماند. مردان اغلب علائم اولیه بیماری را در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی تجربه می کنند، در حالی که زنان معمولا اولین علائم بیماری را در دهه 20 و اوایل 30 سالگی نشان می دهند. نشانه های ظریف تر ممکن است زود تر دیده شوند، از جمله روابط آشفته، عملکرد ضعیف در مدرسه و کاهش انگیزه.
با این حال، قبل از تشخیص، یک روانپزشک باید یک معاینه پزشکی کامل انجام دهد تا سوء مصرف مواد یا سایر بیماری های عصبی یا پزشکی را که علائم آن شبیه اسکیزوفرنی است، رد کند.
بیشتر بخوانید:
انواع رویکرد روانشناسی
خطرات اختلال شخصیت اسکیزوفرنی
محققان بر این باورند که تعدادی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد علت نقش دارند و عوامل استرس زای زندگی ممکن است در شروع علائم و سیر آن ها نقش داشته باشند. از آن جایی که عوامل متعددی ممکن است در این امر نقش داشته باشند، دانشمندان هنوز نمی توانند در مورد علت دقیق در هر مورد به طور دقیق نظر بدهند.
مطالب مرتبط: اختلالات شخصیتی چیست؟
شرایط درمان اختلال شخصیت اسکیزوفرنی
درمان می تواند به بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند تا زندگی پربار و بهتری داشته باشند. مانند سایر بیماری های مزمن، برخی از بیماران بسیار خوب عمل می کنند در حالی که برخی دیگر همچنان علامت دار هستند و به حمایت و کمک نیاز دارند.
پس از کنترل علائم اسکیزوفرنی، انواع مختلف درمان می تواند برای کمک به افراد در مدیریت بیماری و بهبود زندگی خود ادامه یابد. درمان و حمایت های روانی – اجتماعی می تواند به افراد کمک کند مهارت های اجتماعی را بیاموزند، با استرس کنار بیایند، علائم هشدار دهنده اولیه عود را شناسایی کنند و دوره های بهبودی را طولانی کنند.
از آن جایی که اسکیزوفرنی معمولا در اوایل بزرگسالی بروز می کند، افراد مبتلا به این اختلال اغلب از توانبخشی برای کمک به توسعه مهارت های مدیریت زندگی، تکمیل آموزش حرفه ای یا آموزشی و حفظ شغل بهره می برند. به عنوان مثال، برنامه های اشتغال حمایتی به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک می کند تا به خودکفایی برسند. این برنامه ها برای افراد مبتلا به بیماری روانی شدید مشاغل رقابتی در جامعه فراهم می کند.
برای بسیاری از افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند، حمایت خانواده به ویژه برای سلامت و رفاه آن ها مهم است. همچنین ضروری است که خانواده ها از مطلع شوند و از آن ها حمایت کنند. سازمان هایی مانند اتحادیه اسکیزوفرنی و اختلالات مرتبط آمریکا (SARDAA)، سلامت روان آمریکا (MHA) و اتحاد ملی در زمینه بیماری های روانی (NAMI) منابع و حمایت هایی را برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و سایر بیماری های روانی و خانواده های شان ارائه می کنند.
خوش بینی مهم است و بیماران، اعضای خانواده و متخصصان سلامت روان باید به خاطر داشته باشند که بسیاری از بیماران دوره مطلوبی از بیماری دارند، که اغلب می توان با چالش ها مقابله کرد و بیماران دارای نقاط قوت شخصی زیادی هستند که باید شناسایی و حمایت شوند.
مطالب مرتبط: اختلال شخصیت اسکیزوتایپی همان اسکیزوفرنی است؟
عالی. مرسی از مقاله خوبتون
سلام ممنون از مطلب جامعتون
خیلی مطالب خوبی دارید
سلام کتاب دفتر آرامش من نسخه پی دی اف هم داره که خرید کنیم ؟
خیلی عالی بود ممنونم🌺🌹