اختلالات روان پریشی گروهی از بیماری های جدی هستند که ذهن را تحت تاثیر قرار می دهند. آن ها فکر کردن، قضاوت درست، واکنش عاطفی، برقراری ارتباط موثر، درک واقعیت و رفتار مناسب را برای افراد سخت می کنند. وقتی علائم شدید هستند، افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی در ارتباط با واقعیت مشکل دارند و اغلب قادر به اداره زندگی روزمره نیستند. اما حتی اختلالات روان پریشی شدید نیز معمولا قابل درمان هستند.
فهرست مطالب
انواع اختلالات روان پریشی
انواع مختلفی از اختلالات روان پریشی وجود دارد که عبارتند از:
- اسکیزوفرنی: افراد مبتلا به این بیماری تغییراتی در رفتار و سایر علائم مانند هذیان و توهم دارند که بیش از 6 ماه طول می کشد. معمولا در محل کار یا مدرسه و همچنین روابط آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم هشدار دهنده اولیه اسکیزوفرنی را بشناسید.
- اختلال اسکیزوافکتیو: افراد دارای علائم اسکیزوفرنی و اختلال خلقی مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی هستند.
- اختلال اسکیزوفرنی فرم: این شامل علائم اسکیزوفرنی است، اما علائم برای مدت کوتاه تری باقی می مانند، بین 1 تا 6 ماه.
- اختلال روان پریشی مختصر: افراد مبتلا به این بیماری یک دوره رفتار روان پریشی کوتاه و ناگهانی دارند که اغلب در پاسخ به یک رویداد بسیار استرس زا مانند مرگ در خانواده است. بهبودی اغلب سریع است معمولا کم تر از یک ماه.
- اختلال روان پریشی مشترک (که به آن folie à deux نیز می گویند): این بیماری زمانی اتفاق می افتد که یکی از افراد در یک رابطه دچار توهم باشد و فرد دیگر در رابطه نیز آن را بپذیرد.
- اختلال روان پریشی ناشی از مواد: این وضعیت در اثر مصرف یا ترک مواد مخدر، مانند مواد توهم زا و کراک که باعث توهم، هذیان، یا گفتار آشفته می شود، ایجاد می شود.
- اختلال روان پریشی ناشی از یک بیماری دیگر: توهم، هذیان یا علائم دیگر ممکن است به دلیل بیماری دیگری که بر عملکرد مغز تاثیر می گذارد، مانند آسیب سر یا تومور مغزی رخ دهد.
- پارافرنیا: این بیماری علائمی شبیه اسکیزوفرنی دارد. در اواخر زندگی، زمانی که افراد مسن هستند، شروع می شود.
اختلال هذیانی علامت کلیدی داشتن یک هذیان (یک باور نادرست و ثابت) است که شامل یک موقعیت واقعی در زندگی است که می تواند درست باشد اما درست نیست، مانند دنبال کردن، نقشه کشیدن یا داشتن یک بیماری، هذیان حداقل 1 ماه طول می کشد.
علائم اختلالات روان پریشی
عمده ترین آن ها توهمات، هذیان ها و اشکال تفکر بی نظم است. توهم به معنای دیدن، شنیدن یا احساس چیز هایی است که وجود ندارند. به عنوان مثال، شخصی ممکن است چیز هایی را ببیند که در آن جا نیستند، صدا ها را بشنود، بو ها را استشمام کند، طعم در دهان حس کند یا حرکت جسمی را روی پوست خود احساس کند، حتی اگر چیزی با بدنش تماس نداشته باشد.
هذیان ها باور های نادرستی هستند که حتی پس از اثبات نادرست بودنشان از بین نمی روند. مثلا کسی که مطمئن است غذایش مسموم است، حتی اگر کسی به او خوب بودن غذا را نشان داده باشد، دچار توهم است. سایر علائم احتمالی بیماری های روان پریشی عبارتند از:
- گفتار نامنظم یا نامنسجم
- فکر آشفته
- رفتار عجیب و احتمالا خطرناک
- حرکات آهسته یا غیرعادی
- از دست دادن علاقه به بهداشت شخصی
- از دست دادن علاقه به فعالیت ها
- مشکلات در مدرسه یا محل کار و در روابط
- رفتاری سرد و بی تفاوت با ناتوانی در بیان احساسات
- نوسانات خلقی یا سایر علائم خلقی، مانند افسردگی یا شیدایی
- افراد همیشه علائم یکسانی ندارند و ممکن است در طول زمان در یک فرد تغییر کنند.
علل اختلالات روان پریشی
پزشکان علت دقیق اختلالات روان پریشی را نمی دانند. محققان بر این باورند که بسیاری از عوامل نقش دارند. برخی از اختلالات روان پریشی معمولا در خانواده ها ایجاد می شوند، به این معنی که این اختلال ممکن است تا حدی ارثی باشد. عوامل دیگری نیز ممکن است بر رشد آن ها تاثیر بگذارد، از جمله استرس، سوء مصرف مواد مخدر و تغییرات عمده زندگی.
افراد مبتلا به برخی اختلالات روان پریشی، مانند اسکیزوفرنی، ممکن است در قسمت هایی از مغز که تفکر، ادراک و انگیزه را کنترل می کند، مشکل داشته باشند. در اسکیزوفرنی، متخصصان بر این باورند که گیرنده های سلول عصبی که با یک ماده شیمیایی مغز به نام گلوتامات کار می کنند ممکن است در مناطق خاصی از مغز به درستی کار نکنند. این نقص ممکن است به مشکلات تفکر و ادراک کمک کند. این شرایط معمولا برای اولین در 20 یا 30 سالگی ظاهر شود.
تشخیص اختلالات روان پریشی
برای تشخیص اختلال روان پریشی، پزشکان یک تاریخچه پزشکی و روانپزشکی می گیرند و احتمالا یک معاینه فیزیکی مختصر انجام می دهند. ممکن است فرد آزمایش خون و گاهی اوقات تصویربرداری مغزی (مانند اسکن MRI) برای رد بیماری جسمی یا مصرف مواد مخدر مانند کوکائین یا LSD انجام دهد.
اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم پیدا نکند، ممکن است فرد را به روانپزشک یا روانشناس ارجاع دهد. این متخصصان سلامت روان از ابزار های مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای تصمیم گیری در مورد این که آیا فرد دارای اختلال روان پریشی است یا خیر استفاده خواهند کرد.
بیشتر بخوانید:
انواع رویکرد روانشناسی
درمان اختلالات روان پریشی
اکثر اختلالات روان پریشی با ترکیبی از دارو ها و روان درمانی که نوعی مشاوره است، درمان می شوند.
دارو ها
اصلی ترین نوع دارویی که پزشکان برای درمان اختلالات روان پریشی تجویز می کنند «ضد جنون» هستند. اگرچه این دارو ها برای درمان نیستند، اما در مدیریت دردسر ساز ترین علائم اختلالات روان پریشی مانند هذیان، توهم و مشکلات فکری موثر هستند. آنتی سایکوتیک های قدیمی عبارتند از:
- کلرپرومازین (تورازین)
- فلوفنازین (پرولیکسین)
- هالوپریدول (Haldol)
- لوکساپین (لوکسیتان)
- پرفنازین (Trilafon)
- تیوریدازین (Mellaril)
آنتی روان پریشی های جدید تر عبارتند از:
- آریپیپرازول (Abilify)
- آسناپین (سافریس)
- برکسپیپرازول (رکسولتی)
- کاریپرازین (Vraylar)
- کلوزاپین (کلوزاریل)
- ایلوپریدون (Fanapt)
- لورازیدون (لاتودا)
- اولانزاپین (زیپرکسا)
- اولانزاپین / سامیدورفان (لیبالوی)
- پالیپریدون (Invega)
- پالیپریدون پالمیتات (Invega Sustenna، Invega Trinza)
- کوئتیاپین (Seroquel)
- ریسپریدون (ریسپردال)
- زیپراسیدون (Geodon)
پزشکان معمولا ابتدا دارو های جدید تر را تجویز می کنند، زیرا نسبت به دارو های ضد روان پریشی قدیمی عوارض جانبی کم تر و قابل تحمل تری دارند. برخی از دارو ها به صورت تزریقی در دسترس هستند و فقط باید یک یا دو بار در ماه یا حتی هر سه ماه یک بار مصرف شوند.
روان درمانی
انواع مختلفی از مشاوره وجود دارد، از جمله درمان فردی، گروهی و خانوادگی که می تواند به فردی که دارای اختلال روان پریشی است کمک کند.
بیشتر افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی به صورت سرپایی درمان می شوند، به این معنی که بستری نمی شوند؛ اما گاهی اوقات افراد نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند، مثلا اگر علائم شدید دارند، در خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران هستند یا به دلیل بیماری نمی توانند از خود مراقبت کنند.
شرایط بهبود افراد مبتلا به اختلال روان پریشی
هر فردی که برای یک اختلال روان پریشی تحت درمان قرار می گیرد، ممکن است به درمان متفاوت پاسخ دهد. برخی به سرعت بهبود را نشان خواهند داد. برای برخی دیگر، ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا علائم تسکین یابد. برخی از افراد ممکن است نیاز به ادامه درمان برای مدت طولانی داشته باشند. برخی، مانند کسانی که چندین دوره شدید داشته اند، ممکن است نیاز به مصرف نامحدود دارو داشته باشند.
آیا می توان از اختلالات روان پریشی پیشگیری کرد؟
خیر، اما هر چه زود تر درمان شروع شود، بهتر است که به جلوگیری از علائم کمک می کند. کمک گرفتن در اسرع وقت می تواند به زندگی، خانواده و روابط فرد کمک کند. برای افرادی که در معرض خطر بالای اختلالات روان پریشی هستند، مانند کسانی که سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی دارند، اجتناب از دارو هایی مانند ماری جوانا و الکل ممکن است به پیشگیری یا به تاخیر انداختن این شرایط کمک کند.
سلام من چهارده سالمه سه روزه همش فگر های منفی تو مغزم هست تپش قلب هم بیشتر است کف های دستم عرق می کنه فگر می کنم همه جانم می لرزه حتا اونقدر حالم بد میشه که گریه می کنم میشه برام کمک کنید.
سلام من مدتی است که هر صحبت حرفی در گوش صحبت کردن.یا تو دلم حرفی میزنم همسایه پایین واضح میفهمد و واکنش نشان می دهد یا صحبت من را برای کس دیگر �رار می‌کند اگر جواب من را بدهید ممنون می شوم و شب ها احساس می کنم صدای هندسفری فیلم بیرون می رود و تغییر پایین می شنوند چون با بلند بودن صدای هندزفری صدای پا احساس می کنم بیدار شدن از خواب آیا واقعیت دارد ممنون از جواب من را بدهید
♥️♥️♥️♥️