اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یک اختلال سلامت روان است که بر طرز فکر و احساس شما در مورد خود و دیگران تاثیر می گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد زندگی روزمره می شود. این شامل مسائل مربوط به خودانگاره، مشکل در مدیریت احساسات و رفتار و الگوی روابط ناپایدار است.

افراد مبتلا اختلال شخصیت مرزی، ترس شدیدی از رها شدن یا بی ثباتی دارند و ممکن است در تحمل تنهایی مشکل داشته باشید. با این حال عصبانیت نامناسب، تکانشگری و نوسانات خلقی مکرر ممکن است دیگران را از خود دور کند، حتی در مورد روابط عاشقانه نیز صدق می کند.

اختلال شخصیت مرزی معمولا در اوایل بزرگسالی شروع می شود. به نظر می رسد که این وضعیت در بزرگسالی بد تر می شود و ممکن است به تدریج با افزایش سن بهتر شود. اگر اختلال شخصیت مرزی دارید، نا امید نشوید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به مرور زمان با درمان بهبود می یابند و می توانند زندگی رضایت بخشی را بیاموزند.

علائم اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی بر احساس شما نسبت به خود، نحوه ارتباط شما با دیگران و نحوه رفتار شما تاثیر می گذارد. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترس شدید از رها شدن، حتی انجام اقدامات شدید برای جلوگیری از جدایی یا طرد واقعی یا خیالی
• الگویی از روابط شدید ناپایدار
• تغییرات سریع در هویت و تصویر از خود که شامل تغییر اهداف و ارزش ‌ها و بد دیدن خود یا این که انگار اصلا وجود ندارید.
• دوره های پارانویای مرتبط با استرس و از دست دادن تماس با واقعیت، از چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد.
• رفتار های تکانشی و مخاطره آمیز، مانند قمار، رانندگی بی احتیاطی، رابطه جنسی ناایمن، ولگردی کردن، پرخوری یا سوء مصرف مواد یا خراب کردن موفقیت با ترک ناگهانی یک شغل خوب یا پایان دادن به یک رابطه مثبت.
• تهدید به خودکشی یا رفتار یا آسیب رساندن به خود، اغلب در پاسخ به ترس از جدایی یا طرد شدن
• نوسانات خلقی گسترده که از چند ساعت تا چند روز طول می کشد، که می تواند شامل شادی شدید، تحریک پذیری، شرم یا اضطراب باشد.
• احساس پوچی مداوم
• عصبانیت نامناسب و شدید، مانند از دست دادن مکرر عصبانیت، طعنه یا تلخ بودن یا درگیری فیزیکی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر می ‌دانید هر یک از علائم یا نشانه ‌های بالا را دارید، با پزشک یا یک مشاور صحبت کنید. اگر فانتزی یا تصویر ذهنی در مورد آسیب رساندن به خود دارید یا افکار خودکشی دیگری دارید، فورا با انجام یکی از این اقدامات کمک بگیرید:

• با یک مشاور روان، پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
• با یک دوست عزیز، دوست صمیمی یا همکار مورد اعتماد تماس بگیرید.

اگر علائم گفته شده در بالا را در یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود مشاهده کردید، با آن شخص در مورد مراجعه به پزشک یا مشاور روان صحبت کنید. اما شما نمی توانید کسی را مجبور کنید که به دنبال کمک باشد. اگر این رابطه باعث استرس قابل توجهی برای شما شود، ممکن است مراجعه به یک درمانگر برایتان مفید باشد.

دلایل به وجود آمدن اختلال شخصیت مرزی

مانند سایر اختلالات سلامت و روان، علل اختلال شخصیت مرزی به طور کامل شناخته نشده است. علاوه بر عوامل محیطی مانند سابقه کودک آزاری یا بی توجهی، اختلال شخصیت مرزی ممکن است با:

• ژنتیک: برخی از مطالعات روی دوقلو ها و خانواده ها نشان می دهد که اختلالات شخصیت ممکن است ارثی باشد یا به شدت با سایر اختلالات سلامت روان در میان اعضای خانواده مرتبط باشد.
• ناهنجاری های مغزی: برخی تحقیقات تغییراتی را در نواحی خاصی از مغز که در تنظیم احساسات، تکانشگری و پرخاشگری دخیل هستند، نشان داده است. علاوه بر این، برخی از مواد شیمیایی مغز که به تنظیم خلق و خو کمک می کنند، مانند سروتونین، ممکن است به درستی عمل نکنند.

خطر اختلال شخصیت مرزی

برخی از عوامل مرتبط با رشد شخصیت می توانند خطر ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را افزایش دهند. این شامل:

• استعداد ارثی: اگر یکی از بستگان نزدیک شما مانند مادر، پدر، برادر یا خواهر شما به همین اختلال یا مشابه مبتلا باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید.
• دوران کودکی پر استرس: بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال گزارش می دهند که در دوران کودکی مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته اند یا مورد بی توجهی قرار گرفته اند. برخی از افراد در جوانی والدین یا مراقبان خود را با سوء مصرف مواد یا سایر مشکلات روانی از دست داده اند یا از آن ها جدا شده اند. دیگران در معرض درگیری خصمانه و روابط خانوادگی ناپایدار قرار گرفته اند.

عوارض اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی می تواند به بسیاری از بخش های زندگی شما آسیب برساند. این می تواند بر روابط صمیمانه، شغل، مدرسه، فعالیت های اجتماعی و تصویر خود تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه باعث به وجود آمدن اتفاقات زیر شود:

• تغییر یا از دست دادن مکرر شغل
• عدم تکمیل تحصیلات
• مسائل حقوقی متعدد، مانند زندان
• روابط پر از تعارض، استرس زناشویی یا طلاق
• خود آسیبی مانند بریدگی یا سوزش و بستری شدن مکرر در بیمارستان
• درگیر شدن در روابط توهین آمیز
• حاملگی های برنامه ریزی نشده، عفونت های مقاربتی، تصادفات وسایل نقلیه موتوری و درگیری های فیزیکی به دلیل رفتار های تکانشی و پرخطر
• اقدام به خودکشی

علاوه بر این، ممکن است سایر اختلالات سلامت روان را داشته باشید، مانند:

• افسردگی
• سوء استفاده از الکل یا مواد دیگر
• اختلالات اضطرابی
• اختلالات اشتها
• اختلال دو قطبی
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
• اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD)
• سایر اختلالات شخصیتی

بیشتر بخوانید: انواع رویکرد روانشناسی

تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دو قطبی

هنگامی که یک فرد مبتلا به اختلال دو قطبی در دوره شیدایی یا افسردگی نیست، ثباتی را نشان می دهد که شخصیت مرزی نشان نمی دهد. اگر یک فرد دو قطبی بین دوره ‌ها باشد، می ‌تواند عملکرد خوبی در دنیا داشته باشد. آن ها می توانند روابط عمیقی داشته باشند که ممکن است به دلیل دوره های بیماری آن ها مختل شود، اما وقتی دوره هایی را تجربه نمی کنند، ثباتی دارند که شما در فرد مرزی نمی بینید.

اختلال دو قطبی بیشتر ریشه در بیولوژی سیستم عصبی دارد و بیشتر به دارو پاسخ می دهد. اختلال شخصیت مرزی به شدت شامل سطح روانشناختی ذهن، علاوه بر زیست شناسی مغز و سیستم عصبی است. شرایط بیولوژیکی ‌تری مانند دو قطبی فاقد این جنبه ‌های روان‌ شناختی عمیق یا روش ‌های دیدن جهان و درک خود و دیگران است.

نوسانات خلقی اختلال دو قطبی بیشتر تصادفی است و کم تر به رویداد ها مربوط می شود تا موارد شخصیت مرزی. افراد مبتلا به دو قطبی ممکن است در طول یک دوره یک نوع واکنش محرک داشته باشند، در حالی که فرد مرزی همیشه پاسخ محرک دارد.

ازدواج با اختلال شخصیت مرزی

مطالعات وضعیت تاهل در افراد مبتلا به BPD نشان داده است که حدود 60٪ متاهل هستند (این مطالعات در افراد با میانگین سنی حدود 40 سال انجام شده است). جمعیت عمومی در ایالات متحده، حدود 85٪ از افراد تا سن 40 – 42 سالگی ازدواج می کنند.

به طور غیر منتظره، افراد مبتلا به BPD نرخ طلاق بالا تری نسبت به جمعیت عمومی ندارند. با میانگین سنی حدود 40 سال، نرخ طلاق برای افراد مبتلا به BPD حدود 35٪ است و این با نرخ طلاق برای یک شهروند آمریکایی قابل مقایسه است. با این حال، احتمال ازدواج مجدد پس از طلاق در افراد مبتلا به BPD بسیار کم تر است.

در واقع، تنها حدود 10 درصد از افراد مبتلا به BPD در حدود 40 سالگی ازدواج مجدد می کنند که تقریبا نیمی از نرخ ازدواج مجدد در کشور است.

در یک نکته جالب، تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که کاهش قابل توجهی در علائم خود ایجاد می کنند (که به عنوان بهبودی از BPD تعریف می شود) احتمال بیشتری نسبت به افراد بهبود یافته مبتلا به BPD برای ازدواج و تبدیل شدن به والدین و کم تر احتمال دارد که طلاق بگیرند.

درمان اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی عمدتا با استفاده از روان درمانی درمان می شود، اما ممکن است دارو نیز اضافه شود. در صورتی که ایمنی شما در خطر باشد، پزشک شما نیز ممکن است بستری شدن در بیمارستان را توصیه کند.

درمان می تواند به شما کمک کند مهارت هایی را برای مدیریت و کنار آمدن با شرایط خود بیاموزید. همچنین لازم است برای سایر اختلالات سلامت روان که اغلب همراه با اختلال شخصیت مرزی رخ می دهد، مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد، تحت درمان قرار گیرند. با درمان، می توانید احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید و زندگی پایدار تر و پربار تری داشته باشید.

درباره “اختلال شخصیت مرزی” بیشتر بخوانید:

• تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی

• اختلال شخصیت مرزی pdf

• اختلال شخصیت مرزی و ازدواج

• اختلال شخصیت مرزی نی نی سایت

• علائم اختلال شخصیت مرزی

• اختلال شخصیت مرزی و طلاق

• تست اختلال شخصیت مرزی رایگان

• فیلم اختلال شخصیت مرزی

1/5 - (1 امتیاز)