تاریخ امروز :15 آبان 1403
اورنیتوفوبیا یا ترس از پرندگان چیست؟

اورنیتوفوبیا یا ترس از پرندگان چیست؟

اورنیتوفوبیا ترس از پرندگان است. یک تجربه ترسناک با پرندگان ممکن است شما را از آن ها بترساند. پرندگان همه جا هستند. اگر متوجه شدید که در داخل خانه می مانید و از مکان هایی با پرندگان دوری می کنید، یک متخصص سلامت روان می تواند کمک کند. درمان هایی مانند مواجهه درمانی می تواند به شما کمک کند به تدریج بر این ترس غلبه کنید و از طبیعت لذت ببرید.

اورنیتوفوبیا چیست؟

افرادی که به اورنیتوفوبیا مبتلا هستند ترس شدیدی از پرندگان دارند. آن ها ممکن است نگران باشند که پرندگان به آن ها حمله کنند و با دیدن پرندگان احساس کنند در خطر هستند. «اورنیتوس» کلمه یونانی برای پرنده و «phobos» به معنای ترس است.

افراد مبتلا به اورنیتوفوبیا از چه چیزی می ترسند؟

فرد مبتلا به اورنیتوفوبیا ممکن است از موارد زیر بترسند:

  • همه پرندگان یا فقط انواع خاصی مانند پرندگان شکاری (شاهین) یا پرندگان خانگی (پاراکیت).
  • پرندگان تاکسیدرمی یا مجسمه های پرنده در خانه ها، موزه ها یا مکان های دیگر به نمایش گذاشته می شوند.
  • عکس ها یا تصاویر پرندگان در فیلم ها یا نمایش ها، از جمله پرندگان متحرک.
  • پر پرنده.
  • صدای جیغ پرندگان یا بال زدن.

اورنیتوفوبیا چقدر شایع است؟

دشوار است که دقیقا بدانید چند نفر دارای فوبیای خاص مانند اورنیتوفوبیا هستند. ما می دانیم که از هر 10 بزرگسال آمریکایی، 1 نفر و از هر 5 نوجوان، 1 نفر در مقطعی از زندگی خود با یک اختلال فوبیا خاص سروکار دارند. ممکن است تعداد افراد مبتلا به پرنده هراسی در دهه 1960 پس از اکران فیلم آلفرد هیچکاک، پرندگان افزایش یافته باشد.

در این فیلم، دسته ‌هایی از پرندگان شرور (عمدتا کلاغ‌ ها و مرغ‌ های دریایی) به ساکنان یک شهر ساحلی کوچک حمله می ‌کنند. شعر ادگار آلن پو، کلاغ نیز کلاغ ها را ترسناک به تصویر می کشد. کلاغ ها اغلب بد یا ترسناک شناخته می شوند.

چه کسانی در معرض خطر اورنیتوفوبیا هستند؟

چه کسانی در معرض خطر اورنیتوفوبیا هستند؟

اختلالات فوبیا خاص همه سنین و جنس‌ ها را تحت تاثیر قرار می‌ دهد، اگرچه زنان (DFAB) احتمال بیشتری برای ابتلا به فوبیا دارند. در صورت داشتن موارد زیر ممکن است احتمال ابتلا به یک اختلال فوبیا خاص مانند اورنیتوفوبیا بیشتر باشد:

  • اعضای خانواده ای که از پرندگان می ترسند یا دارای فوبیا یا اختلالات اضطرابی دیگری هستند.
  • یک تغییر ژن (جهش) مرتبط با ایجاد اختلالات اضطرابی.

چه فوبیای دیگری با ترس از پرندگان مرتبط است؟

افرادی که از پرندگان می ترسند نیز ممکن است دارای موارد زیر باشند:

چرا من از پرندگان می ترسم؟

بسیاری از افرادی که به اورنیتوفوبیا مبتلا می شوند، برخورد ترسناکی با یک پرنده داشته اند. برای مثال، ممکن است غاز ها در کودکی شما را در پارک تعقیب کرده باشند. یا زمانی که سعی می ‌کردید در ساحل استراحت کنید، مرغ‌ های دریایی شما را اذیت کرده باشند. همچنین ممکن است پرندگانی را دیده باشید که به حیوانی مانند موش یا خرگوش حمله می کنند یا می خورند.

بیشتر بخوانید: تفاوت استرس و اضطراب

علائم اورنیتوفوبیا چیست؟

علائم اورنیتوفوبیا چیست؟

ممکن است فرد مبتلا به پرنده هراسی با دیدن پرندگان سعی کند فرار کند و پنهان شود یا ممکن است آن قدر ترس داشته باشند که قادر به حرکت نباشند. علائم اورنیتوفوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • سرگیجه.
  • دهان خشک.
  • احساس شدید ترس یا وحشت.
  • حالت تهوع، استفراغ یا اسهال.
  • تعریق زیاد
  • تنفس سریع و ضربان قلب.
  • لرزش.
  • تنگی نفس.

چگونه اورنیتوفوبیا تشخیص داده می شود؟

مشاوران به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) برای تشخیص اختلالات فوبیایی مانند اورنیتوفوبیا مراجعه می کنند. معیار های تشخیص اختلال فوبیای خاص عبارتند از:

  • علائمی که با دیدن یا فکر کردن به یک محرک خاص مانند پرندگان ظاهر می شوند.
  • ترس مداوم و شدید از ماشه (پرندگان) که حداقل شش ماه طول می کشد.
  • تغییرات شدید در رفتار ها یا روال هایی که به شما کمک می کند از مواجهه با محرک جلوگیری کنید.
  • تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی شما

درمان اورنیتوفوبیا چیست؟

درمان اورنیتوفوبیا چیست؟

متخصصان سلامت روان مانند روانشناسان به افراد کمک می کنند بر فوبیا غلبه کنند. شما ممکن است از موارد زیر بهره مند شوید:

  • درمان شناختی رفتاری (CBT): در طول این شکل از روان درمانی (گفتار درمانی)، شما علت اصلی پرنده هراسی را بررسی می کنید. CBT همچنین به شما می آموزد که چگونه از تکنیک های آرام سازی برای مدیریت ترس های خود استفاده کنید.
  • مواجهه درمانی: در طول مواجهه درمانی، از تکنیک های آرام سازی استفاده می کنید در حالی که درمانگر شما را به تدریج در معرض تصاویر پرندگان قرار می دهد. با هم، شما و درمانگرتان ممکن است برای افزایش قرار گرفتن در معرض پرندگان واقعی کار کنید. هدف این است که به تدریج ترس شما را کاهش دهیم.
  • هیپنوتیزم درمانی: در طول هیپنوتیزم درمانی، مشاور شما را در حالت هیپنوتیزم قرار می دهد تا به شما کمک کند بر خاطرات، افکار و احساسات مرتبط با ترس غلبه کنید.
  • دارو ها: دارو های ضد اضطراب یا دارو های ضد افسردگی می توانند به کنترل علائم در حین انجام درمان کمک کنند. اگر در موقعیتی قرار بگیرید، مانند پارک یا باغ وحش که انتظار دارید پرندگان در آن حضور داشته باشند، دارو های ضد اضطراب می توانند کمک کنند.

عوارض اورنیتوفوبیا چیست؟

پرندگان می توانند همه جا باشند، بنابراین دوری کامل از آن ها واقع بینانه نیست. کسی که ترس شدیدی از پرندگان دارد ممکن است در خانه بماند که احساس امنیت کند. این می تواند منجر به فوبیا دیگری به نام آگورافوبیا شود. اختلالات فوبیا همچنین خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش می دهد:

درباره “اورنیتوفوبیا یا ترس از پرندگان ” بیشتر بخوانید:

5 یک نظر

  1. علی محمد امین پاسخ

    سلام می بخشید رشته تعلیم و تربیت هم شامل رشته‌ های مرتبط با روان شناسی می شه بهش کد می دن؟

  2. منصور دستغیب پاسخ

    باعرض سلام از دولت محترم تقاضا دارم دست قاچاق فروش کوتاه کنه وبه غیراز تریاک اگر کسی مواد دیگه مصرف کرد مجازات سخت براش درنظر بگیرند

  3. روح الله بهشتی پاسخ

    من حدودا ۲۲سال است شایدم بیشتر از تریاک استفاده میکنم مدتی با قل قلی می‌کشیدم بعد بصورت خوراکی که البته با جوشاندن وجداکردن ظایعات آن مصرف میکردم تا زمانی که بااپیوم آشنا شدم از اپیوم مصرف می‌کنم آنرا هم می‌جوشانیم وبعد مصرف می‌کنم البته من دردهانم میگذارم تا کم کم آب شود بطور کامل نمی بلعم که درمعده یاروده باز شود درحال حاضر ۴سال است که همینطوری مصرف میکنم وهر۶ ماه یک بار آزمایش کبد وغیره را طبق دستور پزشک انجام می‌دهم
    چونکه سنم بالاست نمی‌توانم ترک کنم ازاول هم مشکلاتی داشتم که مصرف کردم هیچوقت برای نعشه شدن وخوشگذرانی مصرف نکردم

  4. جواد زندی پاسخ

    نگاه متفاوت و جذابی بود. کاربردی و تأثیرگذار. کلا «عمل کردن» خاصیت زیادی دارد و معمولا راه‌گشاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *