روان درمانی یا گفتار درمانی راهی برای کمک به افرادی است که دارای طیف گسترده ای از بیماری های روانی و مشکلات عاطفی هستند. روان درمانی می تواند به حذف یا کنترل علائم آزاردهنده کمک کند تا فرد بتواند عملکرد بهتری داشته باشد و بهبودی را افزایش دهد.
مشکلاتی که روان درمانی به آن ها کمک می کند شامل مشکلات در کنار آمدن با زندگی روزمره است. تاثیر ضربه، بیماری یا از دست دادن مانند مرگ یک عزیز و اختلالات روانی خاص، مانند افسردگی یا اضطراب. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد و برخی از انواع ممکن است با مشکلات یا مسائل خاصی بهتر عمل کنند. روان درمانی ممکن است همراه با دارو یا سایر روش های درمانی استفاده شود.
فهرست مطالب
انواع روان درمانی
مشاوران و سایر متخصصان سلامت روان از چندین نوع درمان استفاده می کنند. انتخاب نوع درمان بستگی به بیماری و شرایط خاص بیمار و ترجیحات او دارد. درمانگران ممکن است عناصری از رویکرد های مختلف را ترکیب کنند تا به بهترین شکل نیاز های فرد تحت درمان را برآورده کنند.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
به افراد کمک می کند تا الگو های تفکر و رفتاری را که مضر یا بی اثر هستند شناسایی و تغییر دهند و افکار و رفتار های عملکردی دقیق تری را جایگزین آن ها کنند. می تواند به فرد کمک کند تا روی مشکلات فعلی و نحوه حل آن ها تمرکز کند. اغلب شامل تمرین مهارت های جدید در “دنیای واقعی” است.
CBT می تواند در درمان انواع اختلالات از جمله افسردگی، اضطراب، اختلالات مربوط به تروما و اختلالات خوردن مفید باشد. به عنوان مثال، CBT می تواند به فرد مبتلا به افسردگی کمک کند تا الگو های فکری منفی یا رفتار هایی را که به افسردگی کمک می کند، تشخیص و تغییر دهد.
درمان بین فردی (IPT)
یک نوع درمان کوتاه مدت است. این به بیماران کمک می کند تا مسائل زیربنایی بین فردی را که دردسرساز هستند، مانند غم و اندوه حل نشده، تغییر در نقش های اجتماعی یا کاری، درگیری با افراد مهم و مشکلات مربوط به دیگران، درک کنند. این می تواند به افراد کمک کند روش های سالم برای ابراز احساسات و راه های بهبود ارتباطات و نحوه ارتباط آن ها با دیگران را بیاموزند. اغلب برای درمان افسردگی استفاده می شود.
رفتار درمانی دیالکتیکی
نوع خاصی از CBT است که به تنظیم احساسات کمک می کند. این اغلب برای درمان افرادی با افکار مزمن خودکشی و افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، اختلالات خوردن و PTSD استفاده می شود. مهارت های جدیدی را آموزش می دهد تا به افراد کمک کند مسئولیت شخصی خود را برای تغییر رفتار ناسالم یا مخرب بر عهده بگیرند.
روان درمانی مبتنی بر این ایده است که رفتار و روان تحت تاثیر تجربیات دوران کودکی و افکار یا احساسات تکراری نامناسب است که ناخودآگاه (خارج از آگاهی فرد) هستند. یک فرد با درمانگر کار می کند تا خودآگاهی را بهبود بخشد و الگو های قدیمی را تغییر دهد تا بتواند مسئولیت کامل زندگی خود را به عهده بگیرد.
روانکاوی شکل فشرده تری از درمان روان پویشی است. جلسات معمولا سه بار یا بیشتر در هفته برگزار می شود.
درمان به ایجاد عزت نفس، کاهش اضطراب، تقویت مکانیسم های مقابله و بهبود عملکرد اجتماعی و اجتماعی کمک می کند. روان درمانی به بیماران کمک می کند تا با مسائل مربوط به شرایط سلامت روانی خود مقابله کنند که به نوبه خود بر بقیه زندگی آن ها تاثیر می گذارد.
درمان های اضافی که گاهی همراه با روان درمانی استفاده می شوند عبارتند از:
- درمان به کمک حیوانات: کار با سگ، اسب یا سایر حیوانات برای ایجاد آرامش، کمک به برقراری ارتباط و کمک به مقابله با تروما
- هنر درمانی: استفاده از هنر، رقص، نمایش، موسیقی و شعر درمانی
- بازی درمانی: برای کمک به کودکان برای شناسایی و صحبت در مورد احساسات و عواطف خود
روان درمانی افسردگی
روان درمانی به افراد مبتلا به افسردگی کمک می کند:
- رفتار ها، عواطف و عقایدی را که به حالت افسرده او کمک می کند، درک کنند.
- درک و شناسایی مشکلات یا رویداد های زندگی مانند یک بیماری بزرگ، مرگ در خانواده، از دست دادن شغل یا طلاق که به افسردگی آن ها کمک می کند و به آن ها کمک می کند تا بفهمند کدام جنبه از آن مشکلات را می توانند حل کنند.
- احساس کنترل و لذت را در زندگی به دست آورند.
- تکنیک های مقابله و مهارت های حل مسئله را بیاموزند.
بیشتر بخوانید:
انواع رویکرد روانشناسی
مراحل انجام روان درمانی
درمان ممکن است در یک محیط فردی، خانوادگی، زوجی یا گروهی انجام شود و می تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند. جلسات معمولا یک بار در هفته و حدود 30 تا 50 ساعت برگزار می شود. هم بیمار و هم درمانگر باید به طور فعال در روان درمانی مشارکت داشته باشند. اعتماد و رابطه بین یک فرد و درمانگر او برای همکاری موثر و بهره مندی از روان درمانی ضروری است.
روان درمانی می تواند کوتاه مدت (چند جلسه)، پرداختن به مسائل فوری یا بلند مدت (ماه ها یا سال ها)، پرداختن به مسائل طولانی مدت و پیچیده باشد. اهداف درمان و ترتیبات برای دفعات و مدت زمان ملاقات به طور مشترک توسط بیمار و درمانگر برنامه ریزی می شود.
رازداری یک نیاز اساسی روان درمانی است. همچنین تماس فیزیکی صمیمی با یک مشاور هرگز مناسب، قابل قبول و مفید نیست.
روان درمانی اغلب در ترکیب با دارو برای درمان بیماری های روانی استفاده می شود. در برخی شرایط دارو ممکن است به وضوح مفید باشد و در برخی دیگر روان درمانی ممکن است بهترین گزینه باشد. برای بسیاری از افراد، درمان ترکیبی دارو و روان درمانی بهتر از هر دو به تنهایی است. بهبود شیوه زندگی سالم، مانند تغذیه خوب، ورزش منظم و خواب کافی، می تواند در حمایت از بهبودی و سلامت کلی مهم باشد.
آیا روان درمانی موثر است؟
تحقیقات نشان می دهد که اکثر افرادی که روان درمانی دریافت می کنند، تسکین علائم را تجربه می کنند و بهتر می توانند در زندگی خود عمل کنند. حدود 75 درصد از افرادی که وارد روان درمانی می شوند تا حدودی از آن سود می برند.
نشان داده شده است که روان درمانی احساسات و رفتار ها را بهبود می بخشد و با تغییرات مثبت در مغز و بدن مرتبط است. این مزایا همچنین شامل روز های بیماری کم تر، ناتوانی کم تر، مشکلات پزشکی کم تر و افزایش رضایت شغلی است.
با استفاده از تکنیک های تصویربرداری مغز، محققان توانسته اند تغییراتی را در مغز پس از انجام روان درمانی مشاهده کنند.
برای کمک به بهترین استفاده از روان درمانی، درمان را به عنوان یک تلاش مشترک در نظر بگیرید و صادق باشید و از برنامه مورد توافق خود برای درمان پیروی کنید. هر تکالیفی را بین جلسات انجام دهید، مانند نوشتن در یک مجله یا تمرین آن چه در مورد آن صحبت کرده اید.
فلوشیپ روان درمانی چیست؟
فلوشیپ به پزشکان بالینی در مراحل اولیه و میانی فرصتی برای مطالعه و بهبود مهارت های خود در روان درمانی بزرگسالان با استفاده از اصول روانکاوی ارائه می دهد. در این برنامه دو ساله، همکاران بزرگسال را در روان درمانی مداوم، برخی از آن ها چندین بار در هفته، زیر نظر روانکاو درمان می کنند و در یک برنامه آموزشی طراحی شده برای تقویت یادگیری بالینی شرکت می کنند.
رشد حرفه ای یک پزشک در طول زندگی زمانی اتفاق می افتد که فرد یاد می گیرد، تمرین می کند، مهارت ها را اصلاح می کند، ایده های جدید را کشف می کند، تغییرات را در طول درمان مشاهده می کند، از همکاران می شنود، رویکرد های مختلف را امتحان می کند و به آن چه بیماران می گویند گوش می دهد. فلوشیپ بالینی روان درمانی با هدف حمایت از پزشکان در حالی که هویت حرفه ای خود را شکل می دهند و استحکام می بخشند. پایه ای برای یادگیری مادام العمر است.
روان درمانی به انگلیسی
روان درمانی به انگلیسی psychotherapy است.
مرسی بسیار استفاده کردم و کمک کننده بود
سایت کاملی دارین. همیشه درگیر معنی طرحواره درمانی و انواع طرحواره ها بودم